PRZEDMIOT

OCENY

OCENA

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

niedostateczna

1. Modlitwy

dokładna znajomość tekstu,

dokładna znajomość tekstu,

dobra znajomość tekstu

niezbyt dokładna znajomość tekstu

fragmentaryczna znajomość tekstu

brak jakiejkolwiek znajomości tekstu

2. Ćwiczenia w podręczniku

wykonane wszystkie zadania

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach (do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

brak podręcznika

3. Odpowiedzi ustne

wiadomości zawarte w podręczniku

wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

używanie prawidłowych pojęć

wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

wyuczone na pamięć wiadomości

uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

potrzebna pomoc nauczyciela

wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

odpowiedź niestaranna

częste pytania naprowadzające

słabe wiązanie faktów i wiadomości

chaos myślowy i słowny

odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomocniczych

brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych

4. Aktywność

uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowany do lekcji

często zgłasza się do odpowiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

mało aktywny na lekcjach

niechętny udział w lekcji

lekceważący stosunek do przedmiotu.

5. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

wielokrotnie pomaga w różnych pracach

pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, wykazuje dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych

starannie wykonuje powierzone zadania

przejawia postawę apostolską

niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

I. Jezus uczy mnie być blisko Niego

wymienia zasady współpracy z kolegami i koleżankami oraz nauczycielami w roku szkolnym,

podaje, że katecheza przygotowuje do misji głoszenia Ewangelii o Jezusie,

podaje, czym jest łaska uświęcająca,

wymienia części Mszy Świętej oraz obrzędów wstępnych,

podaje, kiedy ma obowiązek uczestniczyć we Mszy Świętej,

wymienia części liturgii słowa,

podaje, że homilia jest wyjaśnieniem słowa Bożego,

podaje, jakie postawy przyjmujemy podczas liturgii słowa,

prawidłowo odpowiada na wezwania liturgii słowa,

wyjaśnia, że w Eucharystii spotykamy się z Chrystusem i karmimy się Jego Ciałem (B.12.2),

wymienia części liturgii eucharystycznej,

podaje prawdę, że Jezus ma moc odpuszczania grzechów,

wskazuje, co dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania (B.9.2),

omawia przypowieści: o budowie wieży, o siewcy, o uczcie (C.6.2),

podaje prawdę, że Bóg ma plan dla życia każdego człowieka,

opowiada o powołaniu apostołów,

wyjaśnia, dlaczego od Pierwszej Komunii Świętej i spowiedzi może zaliczać się do grona apostołów Jezusa,

wyjaśnia, że liturgia jest miejscem spotkania z Jezusem (B.1.1),

wyjaśnia, że wiara człowieka przejawia się m.in. w jego udziale w czynnościach liturgicznych (B.2.1),

wskazuje, kiedy podczas Mszy Świętej czytane jest słowo Boże (F.1.6),

uzasadnia, że słuchanie słowa Bożego domaga się wprowadzania go w życie (F.1.3),

podaje prawdę, że podczas Mszy Świętej Jezus przemienia chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew,

wyjaśnia, że Msza Święta jest ofiarą Chrystusa i naszą, więc własne trudy i cierpienia można złożyć Bogu w ofierze (F.1.11),

wymienia wybrane postawy przyjmowane podczas liturgii eucharystycznej i wyjaśnia ich znaczenie (B.13.2),

wyjaśnia, że Jezus zaprasza ludzi do szczególnej bliskości z Nim,

wyjaśnia, na czym polega godne uczestnictwo w Eucharystii,

wymienia wybrane czynności liturgiczne wykonywane podczas Mszy Świętej,

podaje prawdę, że Jezus pragnie, by ludzie Go słuchali,

opowiada o rozmnożeniu chleba przez Jezusa,

opowiada o uzdrowieniu paralityka,

wymienia rodzaje modlitwy (prośba, dziękczynienie, przeproszenie i uwielbienie),

odnosi symbolikę właściwego stroju z przypowieści do potrzeby czystości duchowej,

wyjaśnia znaczenie czynności liturgicznych wykonywanych podczas Mszy Świętej,

wyjaśnia, że podczas liturgii słowa prowadzimy dialog z Bogiem,

uzasadnia potrzebę skupienia, wyciszenia, zrozumienia oraz uważnego słuchania słowa Bożego,

porównuje Mszę Świętą do uczty, na którą zaprasza Jezus,

wyjaśnia znaczenie postaw przyjmowanych podczas liturgii,

wyjaśnia, na czym polega wspólnotowy wymiar Mszy Świętej,

wyjaśnia, dlaczego należy wynagradzać Bogu za grzechy swoje i całego świata.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

I. Jezus uczy mnie być blisko Niego

wskazuje, jak należy przygotować się do sakramentu pokuty i pojednania (B.10.2),

opowiada i wyjaśnia przypowieść o zaginionej owcy (C.6.2),

podaje prawdę, że Pan Jezus jest miłosierny i szuka grzeszników,

podaje z pamięci dziesięć przykazań Bożych.

uzasadnia potrzebę systematycznego przystępowania do sakramentu pokuty i pojednania (B.15.1),

wyjaśnia, na czym polega praktyka pierwszych piątków miesiąca,

opowiada o rozmowie bogatego młodzieńca z Jezusem,

wyjaśnia przesłanie pierwszych trzech przykazań,

wyjaśnia, dlaczego przyjaciel Jezusa powinien wypełniać przykazania Boże,

podaje przykłady zachowywania przykazań Bożych (I-III) w codzienności (C.1.6).

wyjaśnia, że przez spowiedź Pan Jezus chce nas uzdalniać do dobrego życia,

uzasadnia, że spowiedź jest powrotem do Boga po duchowym zgubieniu.

wyjaśnia, dlaczego przykazania o relacji człowieka wobec Boga są jako pierwsze,

uzasadnia, dlaczego obowiązkiem przyjaciela Jezusa jest systematyczny udział w niedzielnej Mszy Świętej.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

II. Jezus uczy mnie przyjaźni

podaje prawdę, że modlitwy „Ojcze nasz” nauczył nas Jezus,

wymienia przykładowe sytuacje, w których odmawia się Modlitwę Pańską (D.4.3).

wymienia cnoty boskie,

wyjaśnia, że podczas Mszy wszyscy wspólnie wyznają wiarę w Boga.

wymienia uczynki miłosierdzia (E.4.6) co do ciała,

podaje przykłady niesienia pomocy starszym i chorym (C.5.2),

podaje i wyjaśnia przykazanie miłości Boga i bliźniego,

wskazuje, w czym może naśladować świętych (C.6.1) – św. Filipa Nereusza,

omawia schemat i klasyfikuje wezwania Modlitwy Pańskiej odnoszące się do Boga i do człowieka (D.4.2),

wyjaśnia, że Msza Święta łączy uczniów Jezusa i pozwala im cieszyć się spotkaniem we wspólnocie (F.1.4),

podaje z pamięci treść Wyznania wiary (A.6.4) i wyjaśnia wybrane prawdy wiary,

omawia uczynki miłosierdzia (E.4.7) co do ciała i ich podaje przykłady,

wyjaśnia, co to znaczy: „kochać bliźniego jak siebie samego (E.1.5),

wyjaśnia, że przyjaźń z Jezusem przekłada się na budowanie pozytywnych więzi z bliźnimi (F.1.3),

opowiada, jak wyglądał spór apostołów o pierwszeństwo,

wymienia prośby z modlitwy „Ojcze nasz”,

podaje, kiedy podczas Mszy Świętej wypowiadane są: Credo, modlitwa „Ojcze nasz” jest,

opowiada o wyznaniu wiary Piotra,

uzasadnia, że warto być wytrwałym, by poznawać Boga,

wyjaśnia, dlaczego Jezus pragnie, by dzieci przychodziły do Niego,

wyjaśnia, na czym polega pokora wobec Boga i ludzi,

wyjaśnia wspólnotowy charakter Modlitwy Pańskiej,

wyjaśnia, czym jest cnota wiary,

wyjaśnia, że Jezus pragnie pomagać ludziom w ich problemach,

podaje, czym jest sakrament namaszczenia chorych i jakie przynosi owoce,

opowiada o życiu św. Filipa Nereusza,

uzasadnia, dlaczego Jezus z szacunkiem pokazuje postawę dzieci,

wyjaśnia, dlaczego Jezus stawia dziecko za wzór dla dorosłych,

uzasadnia, że przyjaźń z Jezusem umacnia się przez budowanie wspólnoty z innymi,

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

II. Jezus uczy mnie przyjaźni

podaje prawdę, że Jezus uczy ludzi pokory,

wymienia grzechy główne i podaje ich przeciwieństwa,

podaje przykłady niesienia pomocy cierpiącym i potrzebującym (C.5.2).

wskazuje, jak należy troszczyć się o dobro wspólne (C.5.1),

wymienia własne zdolności, które może wykorzystywać do współpracy z innymi.

podaje prawdę, że Bóg jest Stwórcą całego świata,

wskazuje właściwe postawy w sto­sunku do otaczającego środowiska, przyrody (C.3.3),

podaje przykłady troski o świat przyrody.

podaje prawdę, że Jezus ma moc uzdrawiania.

podaje przeciwieństwa grzechów głównych,

wyjaśnia, że udział we Mszy św. ma prowadzić do dawania świadectwa w codziennym życiu (F.1.2) przez okazywanie pokory.

opowiada o uzdrowieniu trędowatego,

wyjaśnia, że Eucharystia jednoczy człowieka z Bogiem i bliźnimi (B.12.1), czego wyrazem jest znak pokoju,

opowiada o cudownym połowie ryb,

podaje prawdę, że Jezus czyniąc cuda pragnie pokazać swoją miłość do ludzi,

uzasadnia, że życie wiarą domaga się dobrego postępowania (C.3.4),

wskazuje w otaczającej rzeczywistości zamysł

Stwórcy i ślady działania Boga (A.1.1),

opowiada przypowieść o chwaście (C.6.2).

wyjaśnia istotę wybranych grzechów głównych,

wymienia elementy liturgii Mszy Świętej, które wyrażają pokorę,

wyjaśnia, czym jest cnota nadziei,

opowiada perykopę o głupim bogaczu,

wyjaśnia, dlaczego należy dbać o świat,

wyjaśnia, dlaczego św. Franciszek z Asyżu jest patronem ekologów.

wyjaśnia, na czym polega współczucie.

wyjaśnia, czym jest cnota miłości,

wyjaśnia istotę błogosławieństwa na zakończenie Mszy Świętej,

wyjaśnia, że od troski o dobra materialne ważniejsza jest troska o przyjaźń z Bogiem,

podaje, za co dziękujemy Bogu podczas Mszy Świętej (V modlitwa eucharystyczna).

omawia postawę bł. P. Frassatiego wobec rzeczy materialnych.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

III. Jezus uczy mnie wdzięczności

opisuje, jak należy zachować się bezpośrednio przed i po przyjęciu Komunii Świętej (B.14.3),

podaje prawdę, że jego życie jest darem dobrego Boga,

wskazuje właściwe postawy w sto­sunku do własnego ciała (C.3.3),

wskazuje, w czym może naśladować postaci biblijne (C.6.1) – Marię i Martę,

podaje przykłady, jak może przyjmować Jezusa,

wymienia różne dary otrzymane od Boga (F.1.10) za pośrednictwem innych ludzi,

wyjaśnia, że Bóg opiekuje się ludźmi przez anioła stróża,

opowiada o cudzie w Kanie Galilejskiej,

podaje, jak wygląda procesja z darami podczas liturgii eucharystycznej,

mówi z pamięci słowa aniołów, którymi się modli podczas Mszy,

podaje przykłady fundowania darów na rzecz kościoła parafialnego i parafii.

opowiada perykopę o uzdrowieniu trędowatych,

wyjaśnia, na czym polega modlitwa dziękczynna (D.1.6),

wymienia różne dary otrzymane od Boga (F.1.10) w swoim życiu,

omawia słowa przywitania przez kapłana na początku Mszy Świętej,

opowiada o spotkaniu Maryi z Elżbietą,

wyjaśnia, że Bóg jest zawsze blisko ludzi  (A.2.1) i opiekuje się nimi,

wyjaśnia, że dary pochodzące od Boga: chrzest i wiara (A.2.4), są pomocą na drodze do zbawienia,

podaje prawdę, że Bóg wybiera ludzi do wypełnienia Jego zadań,

wskazuje, w czym może naśladować świętych (C.6.1) – św. Paweł,

wyjaśnia, na czym polega wiara w Boga, zaufanie Mu (C.1.7),

wskazuje, w czym może naśladować postaci biblijne (C.6.1) – Maryję.

opowiada przypowieść o natrętnej wdowie (C.6.2),

wyjaśnia, na czym polega cierpliwość i bezinteresowność,

podaje, dlaczego ważne są zarówno wartości duchowe jak i materialne,

wyjaśnia, czego wymaga i co nakazuje przykazanie VII (C.1.6).

podaje, kiedy podczas Mszy Świętej wierni wyrażają swoją wdzięczność wobec Boga,

uzasadnia, dlaczego należy poszukiwać w sobie pozytywnych cech,

uzasadnia, dlaczego należy troszczyć się o swoje zdrowie i życie,

opowiada o spotkaniu Jezusa z Marią i Martą,

uzasadnia, dlaczego należy zachować równowagę pomiędzy sprawami materialnymi a duchowymi,

podaje, za co może być wdzięczny Maryi,

wyjaśnia, czym jest Boża opatrzność,

opowiada o wytrwałości św. Jana Bosko w pomocy ubogim chłopcom.

opowiada perykopę o ubogiej wdowie,

wyjaśnia symbolikę chleba składanego na ołtarzu,

uzasadnia, dlaczego należy szanować rzeczy swoje i innych.

wskazuje motywy wdzięczności,

wyjaśnia, że Jezus przyjmuje wiernych na Mszy Świętej jak gości,

opowiada, jak Jezus opiekował się apostołami,

opowiada historię nawrócenia św. Pawła,

charakteryzuje postawę Maryi na weselu w Kanie,

wyjaśnia, w czym przejawia się miłość Boga do ludzi (na podst. Łk 18,1-8),

wyjaśnia, na czym polega moc wytrwałej modlitwy,

wyjaśnia, dlaczego podczas Mszy składana jest także ofiara na tacę.

wyjaśnia, na czym polega recykling.

wyjaśnia, na czym polegała wdzięczność Elżbiety wobec Maryi,

podaje, jakie zadania przygotował Jezus dla św. Pawła.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Jezus uczy mnie przepraszać i przebaczać

prawidłowo odpowiada na wezwania aktu pokuty,

wyjaśnia, że otrzymane Boże przebaczenie zobowiązuje nas do przebaczania innym.

wyjaśnia, czym jest sakrament pokuty i pojednania (B.9.1),

wymienia warunki sakramentu pokuty (B.10.1),

wyjaśnia, na czym polega żal za grzechy,

wskazuje, negatywne konsekwencje grzechów wobec Boga, siebie i bliźnich (F.1.5),

wyróżnia grzechy przeciw Bogu i bliźnim (B.13.1) popełnione myślą od grzechów popełnionych słowem, uczynkiem oraz zaniedbaniem,

wyjaśnia, na czym polega mocne postanowienie poprawy,

podaje prawdę, że Jezus chce przebaczać ludziom grzechy ponieważ ich kocha,

wyjaśnia, na czym polega szczera spowiedź,

wyjaśnia, czym jest utrata łaski uświęcającej,

podaje prawdę, że Jezus pragnie, by ludzie odeszli od zła i czynili dobro,

wyjaśnia, na czym polega uczciwość (C.3.3),

wyjaśnia, czym jest zadośćuczynienie,

wymienia uczynki miłosierne (E.4.6) co do duszy,

wyjaśnia słowa Jezusa o konieczności wielokrotnego przebaczania,

wyjaśnia. że Bóg udziela ludziom przebaczenia za pośrednictwem Jezusa (B.8.2),

uzasadnia sens modlitwy przebłagalnej (D.1.7),

opowiada przypowieść o miłosiernym ojcu (C.6.2),

wyjaśnia, czym jest sumienie i jakie jest jego znaczenie (C.4.1),

opowiada przypowieść o dwóch synach (C.6.2),

wyjaśnia, dlaczego należy ponosić konsekwencje swoich decyzji i czynów,

wyjaśnia uczynki miłosierne (E.4.6) co do duszy,

wyjaśnia wartość modlitwy przeproszenia,

podaje, kiedy podczas Mszy Świętej prosimy Boga o przebaczenie,

wyjaśnia, że grzech jest zagrożeniem człowieka i przeszkodą w budowaniu przyjaźni z Jezusem,

opowiada scenę zaparcia się Jezusa przez Piotra,

podaje, kiedy wypowiada się słowa spowiedzi powszechnej podczas Mszy.

wymienia konsekwencje grzechu w życiu osobistym i wspólnotowym.

opowiada historię spotkania Zacheusza z Jezusem,

wyjaśnia, na czym polega złota zasada postępowania,

wyjaśnia, na czym polega szacunek wobec innych w świecie wirtualnym.

wyjaśnia biblijną symbolikę budowy domu,

opowiada o wypełnianiu obowiązków przez św. Dominka Savio,

uzasadnia, że przebaczenie jest cnotą ludzi odważnych,

wyjaśnia, dlaczego w trosce o własne sumienie potrzebna jest konsekwencja,

opowiada historię nawrócenia łotra na krzyżu,

charakteryzuje grzechy wobec siebie, innych osób i wspólnoty,

uzasadnia potrzebę naprawienia krzywd i zadośćuczynienia,

opowiada o objawieniach w La Salette i prośbie Maryi o dobre życie,

wyjaśnia, dlaczego wszystkich obowiązuje kultura języka,

uzasadnia, że każdy ma prawo do poszanowania osoby ,

wymienia konsekwencje grzechu w życiu osobistym i wspólnotowym,

uzasadnia potrzebę systematyczności w obowiązkach.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Jezus uczy mnie przepraszać i przebaczać

podaje przykłady uczynków miłosiernych (E.4.7) co do duszy,

wyjaśnia, na czym polega prawdomówność (C.3.3),

wyjaśnia, na czym polega pracowitość,

podaje przykłady wykorzystania czasu wolnego,

uzasadnia, że przed spotkaniem z Jezusem na Mszy należy pojednać się z bliźnimi,

opowiada, jak należy przygotować się do udziału w Eucharystii (B.13.4).

wymienia przykłady zależności wiary i postępowania (C.3.5),

uzasadnia konieczność dokonywania wyborów w życiu (C.3.2),

wskazuje, w czym może naśladować świętych (C.6.1) – św. Stanisław Kostka, św. Dominik Savio,

opowiada przypowieść o wiernym i niewiernym słudze (C.6.2),

charakteryzuje modlitwę indywidualną (D.1.3).

wyjaśnia słowa Jezusa na temat składania darów Panu Bogu (Mt 5,23-24),

wyjaśnia zasady kontaktowania się w świecie wirtualnym.

opowiada o nauce i pracy nad sobą św. Stanisława Kostki,

podaje, na czym polega indywidualna modlitwa przed Mszą Świętą.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Jezus uczy mnie modlitwy prośby

wyjaśnia, na czym polega modlitwa prośby,

podaje przykłady intencji, za które zamawiane są Msze Święte,

podaje, że na początku Mszy Świętej wierni wypowiadają w ciszy swoją intencję,

podaje prawdę, że Bóg nam pomaga i uczy nas pomagać innym,

wyjaśnia, na czym polega przykazanie miłości Jezusa,

podaje przykłady sytuacji, gdy dzieci dają świadectwo wiary w Jezusa,

podaje przykłady, kiedy ludzie modlą się za innych i siebie nawzajem,

wymienia przejawy dobra i zła w świecie (C.2.1),

opowiada przypowieść o natrętnym przyjacielu (C.6.2),

charakteryzuje modlitwę wspólnotową (D.1.3),

podaje przykłady wezwań modlitwy wiernych,

wyjaśnia, dlaczego człowiek potrzebuje pomocy Boga i innych ludzi,

wyjaśnia, czym jest cnota sprawiedliwości,

wyjaśnia, dlaczego chrześcijanie proszą Boga (F.1.7).

wyjaśnia wartość modlitwy za innych (D.1.4),

wskazuje, w czym może naśladować świętych (C.6.1) – św. Jerzego,

układa wezwania modlitwy błagalnej (D.1.8),

uzasadnia wartość każdego człowieka jako dziecka Bożego (E.1.2),

podaje, kiedy podczas liturgii słowa jest modlitwa powszechna,

wyjaśnia, dlaczego modlimy się we wspólnocie Kościoła.

opowiada o św. Marcinie, który podzielił się płaszczem z ubogim,

wyjaśnia biblijną symbolikę soli,

opowiada o św. Antonim z Padwy, który nauczał o Jezusie,

wyjaśnia, czym jest cnota męstwa,

wyjaśnia, na czym polega posłuszeństwo wobec Boga,

wyjaśnia, że w przypowieści przyjście pana młodego oznacza spotkanie z Jezusem na końcu świata,

wyjaśnia słowa Jezusa o wspólnej modlitwie (Mt 18,19-20),

wyjaśnia, dlaczego należy pomagać ubogim, nawet jeśli sami niewiele posiadamy,

porównuje symbol światła na świeczniku do postawy chrześcijańskiej,

wyjaśnia, dlaczego wstawimy się do Boga w intencji innych osób,

wyjaśnia, dlaczego Bóg nie spełnia próśb, które są niezgodne z Jego wolą,

wyjaśnia nauczanie Jezusa na temat miłosierdzia Boga i przezwyciężania zła dobrem,

podaje przykłady, kiedy należy stawać w obronie słabszych,

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Jezus uczy mnie modlitwy prośby

uzasadnia, dlaczego winien być posłuszny rodzicom, opiekunom i nauczycielom,

podaje prawdę, że za wykorzystanie swych talentów do dobra nagrodą jest niebo,

opowiada o uzdrowieniu sługi setnika,

podaje, że przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu konieczne jest „uzdrowienie duszy”.

opowiada o uzdrowieniu chromego nad sadzawką,

prawidłowo formułuje prośby do Boga (F.1.9),

wyjaśnia, czym jest cnota roztropności,

opowiada przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych (C.6.2),

uzasadnia, że w zdobywaniu nieba potrzebna jest wiara i wytrwała praca nad sobą,

opowiada przypowieść o talentach (C.6.2),

podaje, w którym momencie Mszy wypowiadane są słowa setnika: „Panie, nie jestem godzien…” i jaką należy przyjąć wtedy postawę.

wyjaśnia, że do nieba dążymy wspólnie we wspólnocie Kościoła,

wyjaśnia, że nie wolno wykorzystywać otrzymanych talentów do czynienia zła,

uzasadnia, że cud jest owocem wiary,

wyjaśnia, że Jezus przyjmowany w Eucharystii może przemieniać życie.

uzasadnia, że każdy ma jakieś umiejętności, które otrzymał od Boga,

uzasadnia, dlaczego roztropnie należy rozwijać swoje talenty,

wyjaśnia, na czym polega zdrowie duszy i w jaki sposób powinniśmy o nie dbać.

uzasadnia, dlaczego panny rozsądne mogą być wzorem roztropności.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Jezus uczy mnie uwielbienia. Rok liturgiczny

podaje, że modląc się na różańcu poznajemy życie Jezusa i uwielbiamy Go,

podaje części i tajemnice różańca,

wymienia postawy i zachowania nagradzane przez Boga i te, które zasługują na potępienie,

podaje, kiedy świętujemy Uroczystość Chrystusa Króla,

podaje, czym jest Adwent i charakteryzuje ten okres liturgiczny (B.4.1),

podaje, że wśród przygotowań do świąt Bożego Narodzenia powinna być spowiedź,

opowiada o narodzeniu Jezusa,

podaje przykłady zwyczajów  związanych z Bożym Narodzeniem,

opowiada o pokłonie mędrców,

wskazuje, w jaki sposób może wspierać pracę misjonarza (F.2.2),

wymienia, kto objawił się w czasie chrztu Jezusa,

prawidłowo odpowiada na wezwania z wyznania wiary według obrzędów chrztu,

podaje, kiedy chrześcijanina obowiązuje post i wstrzemięźliwość,

podaje, gdzie i kiedy zostały ustanowione Eucharystia i kapłaństwo,

podaje przykłady okazywania szacunku wobec kapłanów i modlitw w ich intencji,

wyjaśnia potrzebę modlitwy uwielbienia (D.1.5),

uzasadnia wartość udziału w nabożeństwach różańcowych (B.7.1),

na podstawie tekstu biblijnego opowiada o powtórnym przyjściu Pana Jezusa (A.6.1),

wyjaśnia znaczenie postanowień adwentowych,

uzasadnia religijny wymiar świętowania Bożego Narodzenia (B.5.1),

wyjaśnia, że Maryja jest Matką Jezusa i wszystkich ludzi (A.4.2),

opowiada o zwyczajach związanych ze świętem Trzech Króli (B.5.2),

podaje prawdę, że uroczystość Objawienia Pańskiego jest świętem dzieł misyjnych,

wyjaśnia, na czym polega sens pracy misjonarza (F.2.1),

wyjaśnia, że sakrament chrztu włącza do wspólnoty Kościoła (E.4.2),

wyjaśnia, czym jest Wielki Post,

opowiada o kuszeniu Jezusa,

uzasadnia wartość udziału w nabożeństwach drogi krzyżowej (B.7.1),

uzasadnia konieczność modlitwy i wyrzeczenia w walce z pokusami,

opowiada o ustanowieniu Eucharystii (B.11.1) i kapłaństwa,

opowiada o objawieniach Matki Bożej w Gietrzwałdzie,

wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej w nawiązaniu do tych objawień,

wyjaśnia, na czym polega królowanie Chrystusa,

podaje, kim był Jan Chrzciciel i opowiada o jego misji,

opisuje warunki, w jakich narodził się Jezus,

podaje przykłady, jak może przywitać przychodzącego na świat Zbawiciela,

wyjaśnia, co oznacza pokłon oddawany Jezusowi przez mędrców,

wyjaśnia nazwę uroczystości Objawienia Pańskiego,

opowiada o chrzcie Jezusa,

wyjaśnia, co to znaczy być dzieckiem Bożym,

definiuje pojęcia: kuszenie, pokusa, post, wstrzemięźliwość, szatan,

wymienia i wyjaśnia pokusy stawiane Jezusowi przez szatana,

podaje z pamięci słowa konsekracji,

wyjaśnia, że Msza Święta jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy,

opowiada o modlitwie Jezusa w ogrodzie Oliwnym,

wyjaśnia, czym jest Ogrójec i podaje jego inne nazwy,

opowiada perykopę o sądzie ostatecznym i wyjaśnia użyte w niej symbole,

uzasadnia, że przygotowanie duchowe na Boże Narodzenie jest ważniejsze od przygotowań materialnych,

wyjaśnia, że Jezus „rodzi się” w sercach ludzi, gdy przyjmują Najświętszy Sakrament,

charakteryzuje dary otrzymane na chrzcie,

wyjaśnia, na czym polegało spełnienie przez Jezusa woli Ojca,

charakteryzuje Bożą sprawiedliwość,

podaje przykłady różnych inicjatyw wspierających misje,

charakteryzuje nabożeństwa wielkopostne,

charakteryzuje znaczenie Eucharystii i kapłaństwa w życiu chrześcijańskim,

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Jezus uczy mnie uwielbienia. Rok liturgiczny

podaje przykłady, jak może wyrazić wdzięczność Jezusowi za Jego ofiarę (A.4.3.),

wyjaśnia znaczenie symboliki krzyża dla chrześcijanina,

wyjaśnia, dlaczego w Wielki Piątek nie sprawuje się Eucharystii,

wymienia symbole Chrystusa zmartwychwstałego,

wymienia najważniejsze zwyczaje związane z uroczystościami (B.5.2),

podaje prawdę, że Jezus wybrał chleb, by pozostać z nami pod jego postacią,

opowiada o tradycjach związanych z uroczystością Bożego Ciała w Polsce i parafii,

wymienia sposoby uczczenia Bożego Miłosierdzia

wyjaśnia, jak modlić się Koronką do Miłosierdzia Bożego,

rozpoznaje obraz Jezusa Miłosiernego oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia,

podaje, do czego Jezus przed wniebowstąpieniem zobowiązał swych uczniów,

podaje prawdę, że Duch Święty to trzecia Osoba Boska,

wymienia i wyjaśnia biblijne symbole Ducha Świętego,

wymienia dary Ducha Świętego.

podaje najważniejsze cechy modlitwy Jezusa: gotowość na wypełnienie woli Bożej (D.3.2),

omawia warunki spełnienia modlitwy (F.1.8),

podaje warunki skuteczności modlitwy: zgodność z wolą Boga (D.3.3),

wskazuje, w jaki sposób może wyrazić wdzięczność Panu Jezusowi za Jego ofiarę (A.4.3),

na podstawie tekstu biblijnego opowiada o zmartwychwstaniu Jezusa (A.4.1),

wyjaśnia, że niedziela jest pamiątką Zmartwychwstania Chrystusa (B.6.1),

wyjaśnia symbole Chrystusa zmartwychwstałego,

wylicza i omawia elementy świętowania Wielkanocy (B.5.3),

wyjaśnia, że wiara człowieka przejawia się m.in. w jego udziale w czynnościach liturgicznych (B.2.1),

wyjaśnia pojęcie Bożego miłosierdzia (B.8.1),

podaje, kiedy obchodzona jest

Niedziela Miłosierdzia Bożego,

uzasadnia potrzebę zaufania Miłosiernemu Ojcu (B.8.3),

opowiada treść perykopy o wniebowstąpieniu Jezusa,

opowiada o misji Kościoła (A.5.1),

na podstawie tekstu biblijnego opowiada o zesłaniu Ducha Świętego (A.4.1),

wymienia przejawy działania Ducha Świętego w Kościele (A.5.2).

opowiada o męce Pana Jezusa i Jego śmierci na krzyżu,

uzasadnia, że uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej jest wyznaniem wiary w zmartwychwstanie,

wyjaśnia symbolikę pokarmów błogosławionych w Wielką Sobotę,

wyjaśnia, dlaczego udział w procesji Bożego Ciała jest świadectwem wiary,

wymienia sposoby oddawania czci Bogu (gesty, adoracja…),

uzasadnia, że chrześcijanin powinien łączyć wypełnianie codziennych obowiązków z „patrzeniem w niebo”, czyli modlitwą i oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa,

wyjaśnia dary, z którymi przychodzi Duch Święty,

wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu chrześcijanina.

wyjaśnia, dlaczego Pan Jezus dobrowolnie przyjął krzyż,

podaje, gdzie znajduje się (historyczny) pusty grób Jezusa,

wyjaśnia istotę przygotowanego przez Jezusa miejsca w niebie.

opowiada o liturgii Wielkiego Piątku.

charakteryzuje przesłanie o Bożym Miłosierdziu, które przekazała św. Faustyna,

opowiada o roli św. Jana Pawła II w propagowaniu Bożego miłosierdzia w sanktuarium w Łagiewnikach.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

niedostateczna

1. Cytaty z Pisma Świętego.

Modlitwy, pieśni

dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza)

dokładna znajomość cytatów z lekcji

przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami

niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu

skojarzenia z treścią cytatu

brak jakiejkolwiek znajomości cytatów

2. Zeszyt przedmiotowy (zeszyt ćwiczeń)

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie tematy i notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

zeszyt czytelny

braki notatek, prac domowych (do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

brak zeszytu

3. Prace domowe

staranne wykonanie

treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach

dużo własnej inwencji

twórcze

merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zrozumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z tematem

niestaranne

widać próby wykonania pracy

na temat

praca nie na temat

brak rzeczowości w pracy

brak pracy

4. Testy i sprawdziany

wszystkie polecenia wykonane poprawnie

rozwiązane też zadanie dodatkowe

75% spełnionych wymagań podstawowych (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne)

75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe)

75% zadań podstawowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji)

50% wiedzy  z zakresu wymagań podstawowych

 poniżej 30% odpowiedzi dotyczących wiedzy podstawowej

5. Odpowiedzi ustne

wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu

wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

używanie pojęć

wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

wyuczone na pamięć wiadomości

uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

potrzebna pomoc nauczyciela

wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

odpowiedź niestaranna

częste pytania naprowadzajace

słabe wiązanie faktów i wiadomości

chaos myślowy i słowny

odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomocniczych

brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych

6. Aktywność

uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowany do lekcji

często zgłasza się do odpowiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

mało aktywny na lekcjach

niechętny udział w lekcji

lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary

7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

wiele razy pomaga w różnych pracach

pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie)

starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

przejawia postawę apostolską

niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

I. Szukam prawdy

wymienia wartości, które pomagają osiągnąć prawdziwe szczęście,

uzasadnia, że budowanie własnego życia wymaga długofalowej pracy nad sobą,

wymienia, co jest dla niego ważne,

podaje prawdę, że Bóg kocha miłością bezwarunkową,

wskazuje teksty biblijne mówiące o powszechności grzechu,

wskazuje na Jezusa jako Zbawiciela, który wyzwala z niewoli grzechu,

podaje prawdę, że stan duszy człowieka wpływa na jego relacje z otoczeniem,

prezentuje treść perykopy o dwunastoletnim Jezusie w świątyni,

podaje prawdę, że siłą, która pociąga ludzi do dobra, jest miłość Jezusa,

wymienia rzeczy ostateczne człowieka.

podaje przykłady działania kochającego Boga w swoim życiu,

uzasadnia, że poszukiwanie Boga oznacza otwarcie się na Jego Miłość (jak Maryja),

formułuje własną modlitwę dziękczynną za miłość okazywaną przez Boga,

wymienia najważniejsze wartości w życiu człowieka,

określa, jaki ideał siebie chciałby osiągnąć, który będzie podobał się Panu Bogu,

uzasadnia, że warto poszukiwać Jezusa pomimo swojej grzeszności,

podaje przykłady gubienia i odnajdywania Boga w życiu chrześcijanina,

definiuje modlitwę jako spotkanie i dialog z Bogiem,

podaje definicję piekła i nieba oraz wyjaśnia, czym są,

wyjaśnia, dlaczego Bóg pozwala żyć obok siebie ludziom dobrym i złym,

wyjaśnia, na czym będzie polegał sąd ostateczny i szczegółowy.

interpretuje przypowieść o domu na skale,

wyjaśnia znaczenie porównań: dom, kopanie fundamentu, skała, ziemia, powódź,

podaje przykłady przewodników, którzy pomagają odróżnić wartości od pseudowartości,

uzasadnia, że pójście za prawdą wymaga nieustannego podejmowania wyborów,

wyjaśnia, na czym polega miłość bezwarunkowa,

omawia prawdę, że grzech jest przeszkodą w poznaniu i akceptacji prawdy o sobie i o Bożej miłości,

charakteryzuje konsekwencje zaproszenia Jezusa do swego serca (życia),

charakteryzuje życie człowieka jako ciągłe poszukiwanie Boga,

opowiada przypowieści o chwaście i o sieci.

charakteryzuje pseudowartości proponowane przez współczesny świat,

interpretuje biblijną perykopę o zwiastowaniu,

interpretuje biblijną perykopę o uzdrowieniu paralityka (Mt 9,1-8),

uzasadnia, że o własnych siłach człowiek nie jest w stanie wyzwolić się z grzechu i potrzebuje Bożej pomocy.

interpretuje biblijną perykopę o Zacheuszu (Łk 19,1-10),

uzasadnia, dlaczego Boga (Jezusa) trzeba nieustannie szukać.

podaje, czego symbolem jest siewca, ziarno, chwast, żniwo, połów i sieć.

podaje argumenty, że pseudonaukowe przepowiednie i zapowiedzi końca świata są sprzeczne z chrześcijaństwem

III. Historia zbawienia: Patriarchowie

wyjaśnia pojęcie „patriarcha”,

podaje prawdę, że wiara jest darem Boga i wymienia jej cechy,

podaje, że Izaak był umiłowanym synem Abrahama,

podaje przykłady działań Boga, które pomagają człowiekowi przemienić się na lepsze,

podaje fakt, że synowie Jakuba dali początek dwunastu pokoleniom narodu Izraela,

podaje przykłady trudnych sytuacji, z których Bóg wyprowadził dobro,

omawia sytuację Izraelitów w Egipcie,

podaje prawdę, że Izraelici w niewoli prosili Boga o pomoc,

wymienia zjawiska, którymi posłużył się Bóg, karząc Egipcjan,

podaje prawdę, że krew baranka uratowała Izraelitów przed śmiercią,

podaje prawdę, że Jezus jest prawdziwym Barankiem Paschalnym,

podaje prawdę, że śmierć Izraelitów spowodowana przez jadowite węże była karą za grzech niewierności,

podaje, kiedy i w jaki sposób oddajemy cześć krzyżowi,

podaje przykłady doświadczania opieki Boga w sferze materialnej i duchowej,

wyjaśnia, że od Abrahama wziął początek naród wybrany,

omawia tekst biblijny o ofierze Abrahama (Rdz 22,1-19),

charakteryzuje postawę Abrahama wobec Boga w sytuacji próby,

definiuje pojęcia: błogosławieństwo, cnoty Boskie i kardynalne,

wyjaśnia biblijne znaczenie zmiany imienia,

uzasadnia, że cnoty kształtują charakter człowieka,

opowiada o sprzedaniu Józefa (syna Jakuba) przez jego braci,

omawia powody osiedlania się Izraelitów w Egipcie,

opowiada o powołaniu Mojżesza,

opowiada o interwencji Boga podczas przejścia przez Morze Czerwone,

wyjaśnia słowa kapłana: „Oto Baranek Boży…” oraz słowa modlitwy: „Baranku Boży…”,

uzasadnia, że krew Jezusa ratuje Jego wyznawców przed śmiercią wieczną.

formułuje modlitwę dziękczynną za Bożą opiekę i dar Eucharystii,

definiuje pojęcia: przymierze, dekalog,

uzasadnia, że przesłanie przykazań Bożych jest ponadczasowe.

opowiada o powołaniu Gedeona oraz formowaniu jego armii,

charakteryzuje postawę Gedeona wobec Boga,

charakteryzuje postać Abrahama i wyjaśnia, dlaczego nazywamy go „ojcem wierzących”,

określa miejsce Abrahama w historii zbawienia,

wymienia owoce heroicznej wiary Abrahama,

wyjaśnia sens próby wiary Abrahama,

omawia okoliczności zmiany imienia Jakuba na Izrael,

uzasadnia konieczność samodyscypliny i pracy nad sobą,

charakteryzuje rolę Józefa na dworze faraona,

wyjaśnia, dlaczego Izraelici w Egipcie stali się niewolnikami,

uzasadnia, że antysemityzm jest grzechem.

wyjaśnia pojęcie „Pascha” oraz na czym polegała Pascha Izraelitów,

charakteryzuje zniewolenia współczesnego człowieka,

opowiada o wybranych wydarzeniach z wędrówki Izraelitów przez pustynię,

omawia symbolikę węża miedzianego umieszczonego na palu,

wyjaśnia słowa wstępu do Dekalogu,

opowiada o odnowieniu przymierza przez naród wybrany z inicjatywy Jozuego,

uzasadnia, że Izrael jest nadal narodem wybranym,

omawia, że Bóg jest wierny swoim obietnicom i chce stale przebywać w naszym życiu,

uzasadnia, dlaczego warto ufać Bogu w trudnych sytuacjach,

podaje przykłady prześladowania wobec Izraelitów w Egipcie oraz antysemityzmu

wobec współczesnych wyznawców judaizmu,

opisuje reakcję Izraelitów na trudy wędrówki przez pustynię,

uzasadnia, że woda ze skały i manna, wąż miedziany były znakiem troski Boga o naród wybrany,

uzasadnia, że manna z nieba jest zapowiedzią Eucharystii,

wyjaśnia, na czym polegały zobowiązania Boga i Izraelitów w przymierzu,

wyjaśnia, dlaczego tablice z Dekalogiem nazwane są tablicami Świadectwa,

charakteryzuje Boże kryteria wyboru ludzi,

wyjaśnia, że wiara polega na wyjściu poza granicę tego, co jest dla człowieka logiczne i zrozumiałe,

omawia rolę Mojżesza i Jozuego jako mediatora między Bogiem a narodem,

uzasadnia typiczne podobieństwo Izaaka do Jezusa.

III. Historia zbawienia

opowiada o przymierzu na górze Synaj,podaje, kim byli Madianici,

określa, że Samson był jednym z sędziów i walczył z Filistynami,

wymienia źródła duchowej mocy człowieka,

wymienia, do czego Bóg nas powołuje.

uzasadnia, że każdy ma jakieś zadanie wyznaczone mu przez Boga,podaje przykłady „duchowych mocarzy”,

uzasadnia, że Bóg udziela nam swej mocy do walki ze złem,

określa, czym jest powołanie,

opowiada o powołaniu Samuela (1 Sm 3,1-19).

określa, że sędziowie byli przywódcami Izraelitów, powołanymi przez Boga, by wyzwolić ich z ucisku nieprzyjaciół,

wyjaśnia związek niezwykłej mocy Samsona ze ślubami złożonymi Bogu,

wyjaśnia, co to był przybytek Pański.

relacjonuje treść opowiadania o Samsonie (Sdz 13–16),

charakteryzuje postawę Samuela wobec zadań wyznaczonych mu przez Boga.

IV. Spotkanie z Jezusem w sakramentach: chrzest, Eucharystia

mówi z pamięci formułę udzielania chrztu,

podaje datę swojego chrztu,

potrafi zademonstrować sposób udzielenia chrztu w nagłym wypadku.

wymienia główne części Mszy Świętej,

podaje przykłady ludzi, dla których uczestnictwo w Eucharystii było największą wartością,

wymienia elementy liturgii słowa,

układa wezwania modlitwy wiernych.

wymienia elementy liturgii eucharystycznej,

podaje, że są cztery modlitwy eucharystyczne,

podaje, czym jest sakrament chrztu świętego,

uzasadnia, że uczestnicząc w liturgii spotykamy Chrystusa

zmartwychwstałego,

omawia elementy liturgii słowa,

uzasadnia, że czytane i rozważane podczas liturgii teksty biblijne są kierowanym do nas słowem Boga,

omawia elementy liturgii eucharystycznej,

mówi z pamięci słowa konsekracji,

wykazuje, że Msza Święta jest uobecnieniem ofiary krzyżowej Jezusa,

omawia treść przypowieści o dwóch synach (Mt 21,28-32),

wymienia obrzędy wyjaśniające chrzest,

definiuje pojęcie liturgii Kościoła,

wymienia sposoby obecności Chrystusa w liturgii,

charakteryzuje działanie Boga i człowieka w liturgii,

charakteryzuje liturgię jako dialog Boga z człowiekiem,

omawia, co zawiera i do czego służy lekcjonarz,

wymienia za kogo i z kim modlimy się w drugiej modlitwie eucharystycznej,

wyjaśnia treść czterech aklamacji,

wyjaśnia, na czym polega nowe życie otrzymane na chrzcie,

wyjaśnia symbolikę obrzędów chrztu,

wyjaśnia, na czym polega udział w misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej,

omawia sposoby odpowiedzi człowieka na słowo Boże,

wyjaśnia, dlaczego kapłan wypowiada słowa modlitwy w liczbie mnogiej,

interpretuje teksty liturgiczne odnoszące się do chrztu,

omawia liturgiczne i paraliturgiczne formy liturgii Kościoła,

rozpoznaje i wyjaśnia chrześcijańską wartość wybranych sakramentaliów.

IV. Spotkanie z Jezusem w sakramentach

wymienia podstawowe postawy, znaki i symbole liturgiczne,

uzasadnia, że postawa zewnętrzna powinna wyrażać wewnętrzną więź z Bogiem.

wymienia pozdrowienia chrześcijańskie,

wyjaśnia znaczenie pozdrowień chrześcijańskich.

przyporządkowuje wybrane znaki, symbole i postawy liturgiczne do

odpowiednich momentów Mszy Świętej,

podaje prawdę, że pozdrowienia chrześcijańskie powstały jako wyraz wiary,

wyjaśnia, dlaczego pozdrowienie chrześcijańskie łączy się z życzeniem Bożego błogosławieństwa.

charakteryzuje przyjmowanie Komunii Świętej jako przejaw głębokiej zażyłości z Jezusem,

wyjaśnia, czym są sakramentalia,

uzasadnia, że przyjmowanie sakramentaliów wynika z miłości do Boga,

podaje przykłady biblijnych pozdrowień chrześcijańskich.

interpretuje znaki, symbole liturgiczne oraz postawy występujące podczas liturgii,

uzasadnia, że do życia prawdziwie chrześcijańskiego konieczna jest stała więź z Chrystusem,

uzasadnia, że pozdrowienia chrześcijańskie są wyrazem szacunku wobec pozdrawianej osoby oraz przekonań religijnych.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Moja codzienność

podaje, za kogo jest odpowiedzialny teraz i w przyszłości,

wymienia osoby, które mogą mu pomóc w podejmowaniu właściwych decyzji,

omawia, czym są przykazania,

wymienia obowiązki wobec Boga wynikające z Bożych przykazań,

podaje prawdę, że Bóg stworzył człowieka do życia we wspólnocie z innymi (Rdz 2,18),

wymienia kręgi relacji z innymi (rodzina, przyjaciele, koledzy, obcy),

wymienia najczęstsze przyczyny konfliktów występujących w szkole i rodzinie,

wymienia swoje najważniejsze obowiązki,

wymienia, co pomaga, a co przeszkadza w dobrym wykorzystaniu czasu wolnego,

określa, co to jest wolontariat.

podaje kryteria, według których chce kształtować swoje życie,

uzasadnia, dlaczego jego obecny rozwój ma wpływ na jego przyszłość,

definiuje pojęcie „prawo Boże”,

podaje przykłady wykroczeń przeciw wierze i Bożej czci (bluźnierstwo, nieuczciwość, krzywoprzysięstwo, wiarołomstwo),

podaje zasady, na których opierają się relacje międzyludzkie,

podaje przykłady pozytywnego rozwiązywania konfliktów,

podaje przykłady ludzi, którzy osiągnęli sukces dzięki wytężonej pracy,

uzasadnia potrzebę pracowitości dla rozwoju zarówno osób wybitnych, jak i przeciętnych,

wymienia zalety kontaktowania się ludzi przy pomocy mediów i bez ich pośrednictwa,

. wymienia rodzaje pracy wolontariatu.

charakteryzuje konsekwencje swoich działań w chwili obecnej, dorosłym życiu oraz w wieczności,

uzasadnia wartość i potrzebę oddawania czci Bogu,

charakteryzuje różnice w relacjach między osobami bliskimi i obcymi,

wyjaśnia, dlaczego konsekwencją samotności może być niechęć do życia,

omawia sposoby zapobiegania konfliktom,

wyjaśnia, na czym polega umiejętność słuchania innych,

uzasadnia, że praca nad rozwojem umiejętności jest realizacją zadań powierzonych mu przez Boga,

wyjaśnia wartość czasu wolnego i wymienia możliwości jego zagospodarowania,

uzasadnia, że tylko właściwe korzystanie z osiągnięć techniki pozwala zaoszczędzić czas,

charakteryzuje owoce zaangażowania się w wolontariat.

interpretuje perykopę biblijną o bogaczu i Łazarzu (Łk 16,19-31),

charakteryzuje konsekwencje wykroczeń przeciw przykazaniom I–III.

interpretuje przypowieść o nielitościwym dłużniku,

interpretuje przypowieść o talentach,

uzasadnia, dlaczego należy zachować równowagę między pracą, modlitwą, przebywaniem z innymi i odpoczynkiem,

wyjaśnia słowa Jezusa „Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” (Dz 20,34-35).

wskazuje sposoby włączenia się w wolontariat w swojej miejscowości lub okolicy.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Dzieje Kościoła

wymienia męczenników, o których jest mowa w Dziejach Apostolskich i w późniejszych źródłach historycznych,

podaje przykłady współczesnych areopagów.

wyjaśnia pojęcie „misjonarz”,

definiuje pojęcia: monastycyzm, reguła zakonna, benedyktyni,

prezentuje koleje życia św. Benedykta z Nursji,

uzasadnia wybór św. Benedykta na głównego patrona Europy,

wymienia pierwsze biskupstwa na ziemiach polskich,

prezentuje życie i działalność misyjną św. Wojciecha,

uzasadnia doniosłość zjazdu gnieźnieńskiego.

podaje najważniejsze fakty z życia św. Stanisława,

podaje fakty z życia św. Jadwigi,

podaje datę wspomnienia liturgicznego św. Jadwigi.

opisuje rozwój chrześcijaństwa w warunkach prześladowań,

podaje przykłady zetknięcia się św. Pawła z kulturą grecką i rzymską,

charakteryzuje działalność ewangelizacyjną misjonarzy niosących Ewangelię w różnych częściach Europy,

podaje w zarysie kolejność chrystianizacji poszczególnych ludów i terytoriów Europy,

omawia zakonne życie benedyktynów,

wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w tworzenie kultury,

podaje datę liturgicznej uroczystości św. Wojciecha,

wyjaśnia znaczenie chrztu Polski dla dalszych jej dziejów,

podaje datę liturgicznego wspomnienia św. Stanisława,

uzasadnia, dlaczego św. Stanisław należy do głównych patronów Polski.

podaje przykłady prześladowania chrześcijan współcześnie (np. Asi Bibi),

charakteryzuje postawę chrześcijan-męczenników (I–IV w.),

charakteryzuje postawę św. Pawła wobec przejawów kultury greckiej i rzymskiej,

opisuje przemiany cywilizacyjne związane z wprowadzeniem chrześcijaństwa,

podaje znaczenie sentencji „Ora et labora”,

omawia wpływ benedyktynów na rozwój cywilizacji i kultury europejskiej,

przedstawia motywy osobiste i polityczne przyjęcia chrztu przez Mieszka I,

charakteryzuje konflikt pomiędzy bp. Stanisławem a królem Bolesławem Śmiałym,

wymienia św. Jadwigi zasługi dla chrześcijaństwa.

wyjaśnia przyczyny niechęci Żydów do chrześcijan w I w.,

definiuje pojęcie inkulturacji,

uzasadnia wartość chrześcijańskich zasad w kształtowaniu się i rozwoju

europejskich społeczeństw,

charakteryzuje benedyktyńską regułę zakonną, ukazując jej aktualność dla współczesnego człowieka,

relacjonuje wpływ męczeńskiej śmierci św. Stanisława na późniejsze zjednoczenie kraju,

charakteryzuje rolę królowej Jadwigi w krzewieniu wiary chrześcijańskiej.

wyjaśnia, na czym polega męczeństwo ducha (białe męczeństwo),

omawia problemy związane z inkulturacją chrześcijaństwa w pierwszych wiekach,

wyjaśnia, na czym polega misyjna natura Kościoła.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VII. Przewodnicy w drodze do szczęścia

uzasadnia, że pomoc Anioła Stróża jest przejawem Bożej opatrzności,

układa modlitwę do Anioła Stróża,

wymienia wydarzenia z życia św. Stanisława Kostki świadczące o jego duchowej sile,

podaje datę, kiedy Kościół oddaje cześć św. Stanisławowi,

wymienia najważniejsze wydarzenia z życia św. Faustyny,

wymienia sposoby czci Bożego miłosierdzia,

wymienia polskie symbole narodowe,

podaje przykłady bohaterów, którzy oddali życie za Ojczyznę,

podaje treść i godzinę wspólnego odmawiania „Apelu jasnogórskiego”,

mówi (śpiewa) z pamięci „Apel jasnogórski”

podaje datę liturgicznego wspomnienia Aniołów Stróżów,

definiuje pojęcia: święty, patron,

określa, w czym się przejawia Boże miłosierdzie,

charakteryzuje rolę św. Faustyny w szerzeniu czci Bożego miłosierdzia,

układa własną modlitwę do Jezusa Miłosiernego,

definiuje pojęcie „ojczyzna”,

uzasadnia, że każdy jest odpowiedzialny za pokój na świecie,

potrafi odnaleźć na odbiorniku radiowym stacje transmitujące „Apel jasnogórski”.

charakteryzuje rolę Anioła Stróża w życiu człowieka,

wykazuje związek fragmentu Mdr 4,7.9-10.13-15 z życiem św. Stanisława,

uzasadnia, dlaczego św. Stanisław Kostka został wybrany na patrona dzieci i młodzieży,

podaje przykłady sytuacji, w których potrzebujemy miłosierdzia ze strony Boga i ludzi,

wymienia wartości płynące z przynależności do państwa polskiego,

uzasadnia słuszność walki o dobro Ojczyzny,

wyjaśnia znaczenie jasnogórskiego sanktuarium dla Polaków.

interpretuje teksty świętych odnoszące się do Aniołów Stróżów,

potrafi ocenić, co nam pomaga, a co przeszkadza w osiąganiu świętości,

interpretuje teksty biblijne mówiące o miłosierdziu Jezusa,

uzasadnia, że służba Bogu jest służbą Ojczyźnie,

omawia historię cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej,

uzasadnia wartość modlitewnej jedności w godzinie „Apelu jasnogórskiego”.

wskazuje różnice między objawieniem Bożym a objawieniami prywatnymi,

wyjaśnia znaczenie misji pokojowych.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

mówi z pamięci części i tajemnice różańca,

podaje datę wspomnienia Matki Bożej Różańcowej,

podaje prawdę, że grzebanie umarłych jest uczynkiem miłosierdzia i chrześcijańskim obowiązkiem,

wskazuje, że modlitwa za zmarłych jest pomocą duszom oczekującym w czyśćcu,

wymienia okresy w roku liturgicznym i obowiązujące święta kościelne,

opowiada, jak Kościół oddaje cześć świętym wspominanym w roku liturgicznym,

opowiada biblijną historię o narodzeniu Jezusa,

śpiewa kolędy,

wymienia tradycje związane uroczystością Objawienia Pańskiego,

wymienia symbole paschalne,

podaje przykłady spotkań z Chrystusem po Jego zmartwychwstaniu,

uzasadnia potrzebę liturgicznych spotkań z Chrystusem.

podaje prawdę, że podczas chrztu Jezusa zstąpił na Niego Duch Święty pod postacią gołębicy,

podaje prawdę, że Duch Święty zstąpił na apostołów w Wieczerniku w dniu Pięćdziesiątnicy.

podaje prawdę, że odmawiając różaniec, zwracamy się do Boga za pośrednictwem Maryi,

uzasadnia potrzebę modlitwy za zmarłych i troskę o ich groby,

wyjaśnia, dlaczego na grobach stawia się krzyże,

podaje definicję roku liturgicznego,

przyporządkowuje nabożeństwa do okresów roku liturgicznego,

wymienia chrześcijańskie tradycje związane ze świętami Bożego Narodzenia,

opowiada biblijną historię o mędrcach ze Wschodu,

podaje datę uroczystości Objawienia Pańskiego,

podaje tytuły kolęd związanych z mędrcami ze Wschodu,

układa modlitwę związaną z odpieraniem pokus.

wyjaśnia znaczenie symboli paschalnych,

podaje znaczenie słowa „rezurekcja”,

wyjaśnia, dlaczego światło jest symbolem Chrystusa Zmartwychwstałego,

wskazuje wydarzenia paschalne na schemacie roku liturgicznego,

wymienia znaki towarzyszące zesłaniu Ducha Świętego na apostołów.

omawia przesłanie orędzia Matki Bożej z Fatimy,

uzasadnia, że w tajemnicach różańca rozważamy wydarzenia z życia Pana Jezusa i Jego Matki,

wyjaśnia, że Bóg przez konkretne wydarzenia w dziejach świata i konkretnych ludzi prowadzi nas do zbawienia,

uzasadnia wartość chrześcijańskich tradycji związanych ze świętami Bożego Narodzenia,

uzasadnia, że tradycja pomaga we właściwym przeżywaniu prawd wiary,

wyjaśnia symbolikę darów złożonych przez mędrców,

wyjaśnia, dlaczego przyjście Jezusa na ziemię ma znaczenie dla całej ludzkości,

omawia treść perykopy o kuszeniu Jezusa,

wyjaśnia duchowe znaczenie pustyni,

uzasadnia konieczność duchowej bliskości z Jezusem dla skutecznej walki z pokusami,

omawia liturgię Wigilii Paschalnej,

omawia teksty biblijne i pozabiblijne o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa,

charakteryzuje znaczenie spotkań ze Zmartwychwstałym dla umocnienia wiary Jego uczniów,

podaje prawdę, że w sakramencie bierzmowania Duch Święty umacnia chrześcijan do bycia świadkami Chrystusa.

omawia historię różańca,

uzasadnia, że modlitwa za zmarłych jest przejawem wiary w życie wieczne oraz wyrazem nadziei, która się spełni przy spotkaniu w niebie,

wyjaśnia przesłanie prefacji o zmarłych,

wyjaśnia, dlaczego w każdym roku liturgicznym powtarzamy uobecnianie w liturgii wydarzeń zbawczych,

wyjaśnia tradycyjną symbolikę świąt Bożego Narodzenia,

uzasadnia, że Bóg daje znaki na naszej drodze do poznania i spotkania Chrystusa,

wyjaśnia zadania Jezusa-Mesjasza,

charakteryzuje postawę Jezusa wobec kusiciela,

opowiada o wydarzeniach związanych ze zmartwychwstaniem Jezusa (J 20,1-8),

interpretuje wymowę symboli Ducha Świętego,

wyjaśnia znaczenie znaków towarzyszących zesłaniu Ducha Świętego.

charakteryzuje działalność kółek różańcowych,

podaje, że rok liturgiczny przebiega według cyklu A, B, C,

omawia prawdę wiary o wcieleniu Bożego Syna,

omawia działalność Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci,

podaje przykłady współczesnego konsumpcjonizmu

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

niedostateczna

1. Modlitwy,

dokładna znajomość tekstu,

dokładna znajomość tekstu,

dobra znajomość tekstu

niezbyt dokładna znajomość tekstu

fragmentaryczna znajomość tekstu

brak jakiejkolwiek znajomości tekstu

2. Ćwiczenia w podręczniku

wykonane wszystkie zadania

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach (do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

brak podręcznika

3. Odpowiedzi ustne

wiadomości zawarte w podręczniku

wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

używanie prawidłowych pojęć

wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

wyuczone na pamięć wiadomości

uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

potrzebna pomoc nauczyciela

wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

odpowiedź niestaranna

częste pytania naprowadzajace

słabe wiązanie faktów i wiadomości

chaos myślowy i słowny

odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomocniczych

brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych

4. Aktywność

uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowany do lekcji

często zgłasza się do odpowiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

mało aktywny na lekcjach

niechętny udział w lekcji

lekceważący stosunek do przedmiotu.

5. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

wielokrotnie pomaga w różnych pracach

pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, wykazuje dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

przejawia postawę apostolską

niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

I. Odkrywam piękno

wyjaśnia, że wiara jest łaską – darem i zadaniem otrzymanym od Boga (A.3.1),

uzasadnia, że wiara jest zadaniem (A.3.2),

wymienia przymioty wiary (A.3.3).

wyjaśnia pojęcie: wiara (A.2.1),

wymienia główne prawdy wiary,

odróżnia troskę o piękno zewnętrzne od troski o piękno duchowe,

wskazuje na trudności w wierze i przedstawia sposoby ich przezwyciężania (A.3.4),

wyjaśnia pojęcie: opatrzność Boża (A.11.3),

wymienia przykłady Bożej interwencji w życiu konkretnego człowieka,

wskazuje, że Bóg posługuje się zdarzeniami i ludźmi, czuwając nad swoim stworzeniem.

wymienia cechy charakteryzujące wiarę,

omawia prawdę, że u podstaw wiary leży przyjęcie Bożej miłości i odpowiedź na nią,

przytacza biografie osób, którym wiedza pomogła w dotarciu do wiary (A.2.5),

wskazuje, co pogłębia wiarę w Boga, a co ją niszczy,

wyjaśnia treść przykazania miłości (A.10.1),

uzasadnia pierwszeństwo Boga w życiu człowieka (C.4.1),

wyjaśnia, że zabobon, bałwochwalstwo, wróżbiarstwo oraz magia są wynikiem fałszywego obrazu Boga (C.4.2),

uzasadnia, że bliska więź z Bogiem (duchowe piękno) czyni człowieka szczęśliwym,

charakteryzuje podobieństwa (różnice) w postawie wiary św. Piotra i własnej.

wskazuje na ciągłość działania Boga w dziejach świata i każdego człowieka (E.3.1).

odczytuje cechy i określenia wiary na podstawie tekstów biblijnych.

uzasadnia, że wiara nadaje sens codzienności i prowadzi do moralnego piękna,

uzasadnia potrzebę coraz lepszego poznawania treści wiary,

rozróżnia wiarę naturalną i religijną (nadprzyrodzoną).

wskazuje, co jest źródłem bałwochwalstwa i czarów,

wyjaśnia, na czym polega niebezpieczeństwo praktykowania magii i spirytyzmu,

wyjaśnia, na czym polega piękno duchowe człowieka wierzącego,

wyjaśnia symbolikę oka opatrzności.

cytuje z pamięci wybrane wersety biblijne określające wiarę,

wyjaśnia wybrane artykuły Składu Apostolskiego (A.4.1),

omawia prawdę, że Bóg w Trójcy Świętej czuwa nad światem,

uzasadnia, że człowiek najpełniej dostrzega Bożą opatrzność z perspektywy czasu.

przytacza argumenty wierzących w dyskusji ze współczesnym ateizmem (A.2.6),

uzasadnia, że podejmując duchową walkę, możemy z Jezusem pokonać wątpliwości wiary,

uzasadnia potrzebę ciągłego wyjaśniania rodzących się wątpliwości religijnych.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

II.  Pismo Święte w życiu chrześcijanina

wyjaśnia, czym jest Pismo Święte (A.9.1),

wyjaśnia, że czytając Biblię, spotyka się z Bogiem,

potrafi odszukać wskazany fragment biblijny,

podaje, w jakich językach napisano Biblię,

podaje definicję modlitwy,

przedstawia rodzaje i formy modlitwy (D.1.3),

podaje przykłady modlących się postaci biblijnych,

wskazuje, gdzie w świecie cyfrowym można znaleźć treści o tematyce religijnej.

wymienia księgi Starego i Nowego Testamentu (A.9.3),

wymienia sposoby Bożego objawienia (w słowie Bożym) (A.5.1),

omawia budowę Pisma Świętego (księgi, rozdziały, wersety, wyjaśnienia pod tekstem),

podaje cechy wybranych gatunków literackich (A.9.5),

rozróżnia rodzaje i gatunki literackie w Biblii (A.9.4).

potrafi rozpoznać przekład Biblii zatwierdzony przez Kościół katolicki.

wymienia najważniejsze trudności w modlitwie (D.4.1),

przedstawia sposoby przezwyciężania trudności w modlitwie (D.4.2).

wyjaśnia pojęcie: psalm (A.10.1),

podaje przykłady, kiedy technika może służyć Bożej sprawie.

wyjaśnia pojęcie: kanon Pisma Świętego (A.10.1),

określa, czym jest Tradycja Kościoła,

przyporządkowuje gatunki literackie do wybranych fragmentów Pisma Świętego,

wymienia najbardziej znane jej tłumaczenia,

wyjaśnia, dlaczego tłumaczy się Biblię na języki narodowe,

formułuje modlitwy dziękczynienia, uwielbienia, przeproszenia i prośby w oparciu o teksty biblijne (D.2.4).

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z życiem chrześcijanina (A.10.5).

przedstawia proces formowania się ksiąg biblijnych (A.9.2),

charakteryzuje związek między Pismem Świętym a Tradycją (A.10.2),

wskazuje wątki, tematy starotestamentalne obecne w literaturze pięknej (A.11.5).

uzasadnia konieczność określenia gatunków literackich dla właściwej interpretacji tekstów biblijnych.

omawia treść wybranych psalmów Dawida,

podaje przykłady apostolstwa na portalach społecznościowych (F.2.1).

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

III.  Historia zbawienia: królowie i prorocy

wymienia cechy Dawida, które podobały się Bogu,

opowiada o walce Dawida z Goliatem,

na podstawie tekstów biblijnych wskazuje osoby żyjące modlitwą (D.2.1),

omawia treść perykopy o Syryjczyku Naamanie,

wymienia najważniejsze przymioty Boga (A.5.2),

wyjaśnia pojęcie: miłosierdzie (A.10),

podaje prawdę, że Bóg pragnie nawrócenia grzeszników,

określa, czym jest proroctwo,

podaje, kim był i gdzie działał Jeremiasz,

opowiada historię Daniela i charakteryzuje jego postawę,

wyjaśnia, że zapowiadane przez Jeremiasza nowe przymierze wypełniło się w Jezusie Chrystusie,

definiuje pojęcie: „męczennik”,

opowiada dzieje biblijnego Hioba,

opowiada o okolicznościach śmierci starca Eleazara oraz siedmiu braci i ich matki (2 Mch 6–7).

prezentuje najważniejsze wydarzenia z życia króla Dawida (A.11.2),

wymienia wybrane fakty z życia Salomona i omawia przejawy jego mądrości,

potrafi właściwie oceniać czyny, nazywając zło złem, a dobro dobrem,

wyjaśnia pojęcie: prorok (A.11.3),

podaje prawdę, że Eliasz był prorokiem posłanym przez Boga,

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z życiem chrześcijanina i prawdami wiary (A.10.5),

określa, że zazdrość jest jednym z grzechów głównych,

wymienia grzechy cudze.

uzasadnia konieczność przygotowania się na spotkanie z Jezusem w każdej Mszy Świętej,

wskazuje na trudności w wierze i przedstawia sposoby ich przezwyciężania (A.3.4),

przedstawia podstawowe wydarzenia historii zbawienia w Starym Testamencie w porządku chronologicznym: powstanie machabejskie, sytuacja Izraela przed narodzeniem Jezusa Chrystusa (A.11.1),

podaje przykłady właściwego zachowania chrześcijanina wobec zła i nieszczęść (C.1.7),

na podstawie tekstów biblijnych wskazuje osoby żyjące modlitwą (D.2.1).

podaje przykłady, w jaki sposób ze zła i cierpienia Bóg może wyprowadzić dobro (C.1.6),

opowiada historię życia Jana Chrzciciela, który nauczał na przełomie judaizmu i chrześcijaństwa.

przedstawia wydarzenia historii zbawienia w Starym Testamencie: pierwsi królowie (A.11.1),

definiuje mądrość i wymienia jej przejawy,

charakteryzuje misję proroków: Eliasza, Elizeusza, Jonasza, Jeremiasza,

podaje przykłady, kiedy należy sprzeciwić się większości,

wymienia wybrane cuda Elizeusza,

uzasadnia konieczność pokuty i nawrócenia.

uzasadnia, że proroctwa mesjańskie wypełniły się w Jezusie Chrystusie,

wyjaśnia, że Daniel z narażeniem życia wypełniał tradycje swego narodu

omawia przyczyny i przebieg powstania machabejskiego,

uzasadnia wartość męczeństwa za wiarę,

wskazuje, czego Hiob uczy nas swoim cierpieniem,

wyjaśnia znaczenie wytrwałej modlitwy w chorobie i cierpieniu,

podaje prawdę, że misją Jana Chrzciciela było przygotowanie ludzi na przyjście Mesjasza.

uzasadnia potrzebę Bożej pomocy w dokonywaniu mądrych wyborów,

wskazuje różnice między mądrością Bożą a ludzką,

podaje przykłady miłości Boga do człowieka w historii i współcześnie,

podaje przykłady proroctw mesjańskich,

interpretuje omawiane teksty prorockie,

podaje przykłady świadków wiary w konkretnych sytuacjach życiowych  (E.1.8).

podaje przykłady, współczesnych chrześcijan prześladowanych za wiarę

uzasadnia, że cierpienie jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia,

wskazuje na różnice i podobieństwa między judaizmem a chrześcijaństwem (wiara w Boga, etyka – przykazania Boże, Stary Testament jako słowo Boże, nadzieja na ostateczne nadejście królestwa Bożego) (A.12.2).

potrafi wykazać różnice między patrzeniem ludzkim a Bożym patrzeniem na człowieka,

podaje przykłady zapominania o tradycjach religijnych i zaniedbywania ich przez współczesnych chrześcijan,

charakteryzuje dzieje Żydów pod okupacją grecką w II wieku przed Chr. oraz sytuację polityczną Izraela w czasie życia Chrystusa i w I wieku,

uzasadnia, że chrześcijaństwo ma swoje korzenie w judaizmie.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Spotkanie z Jezusem Miłosiernym

wymienia siedem sakramentów świętych,

wyjaśnia, czym jest sakrament pokuty (B.7.1),

podaje przebieg sakramentu pokuty (B.7.2),

uzasadnia potrzebę regularnego przystępowania do sakramentu pokuty (B.7.6),

opowiada przypowieść o miłosiernym Samarytaninie,

wyjaśnia, czym jest sakrament namaszczenia chorych (B.8.1),

opisuje historie, w których ludzie doświadczają cierpienia,

podaje prawdę, że obraz Jezusa Miłosiernego powstał z polecenia Jezusa danego św. Faustynie.

wyjaśnia, co to są sakramenty oraz omawia ich cel i znaczenie w życiu chrześcijanina (B.3.1),

omawia podział sakramentów i sposób ich udzielania.

opisuje warunki dobrze przeżytego sakramentu pokuty i pojednania (B.7.3),

podaje skutki sakramentu w życiu indywidualnym i wspólnotowym (B.7.4),

omawia rolę sakramentu pokuty i pojednania w życiu moralnym chrześcijanina (B.7.5),

omawia znaczenie i skutki sakramentu namaszczenia chorych jako daru i pomocy w przeżywaniu cierpienia (B.8.2),

wylicza sytuacje, w których osoba przyjmuje sakrament namaszczenia chorych,

wymienia charakterystyczne elementy obrazu Jezusa Miłosiernego,

wymienia wartości nadające sens ludzkiemu życiu (A.1.3),

wymienia sposoby przeciwdziałania złu i cierpieniu (C.1.8),

wymienia instytucje wspierające osoby potrzebujące pomocy.

wymienia znaki towarzyszące poszczególnym sakramentom,

wyjaśnia, że przyjmowanie kolejnych sakramentów umacnia i pogłębia osobistą więź chrześcijanina z Chrystusem.

wyjaśnia pojęcie miłosierdzia Bożego, wiążąc je ze sprawiedliwością i powołując się na przypowieść o miłosiernym ojcu (A.13.13),

wyjaśnia, jaki związek zachodzi między sakramentem pokuty i pojednania a Eucharystią (B.6.4),

uzasadnia, że osoby chore potrzebują pomocy w sferze duchowej,

interpretuje podpis „Jezu, ufam Tobie”.

przytacza i interpretuje wybrane teksty biblijne, liturgiczne oraz nauczania Kościoła na temat sakramentu pokuty i pojednania (B.3.2),

omawia wybrane teksty biblijne, liturgiczne oraz nauczania Kościoła, odnoszące się do tego sakramentu (B.3.2),

wyjaśnia znaczenie wypłynięcia krwi i wody z boku Jezusa,

wyjaśnia symbolikę promieni na obrazie,

podaje przykłady właściwego zachowania chrześcijanina wobec zła i nieszczęść (C.1.7).

omawia tajemnicę cierpienia i chrześcijańskie podejście do choroby i śmierci (A.13.14),

uzasadnia obowiązek opieki nad chorymi i starszymi członkami rodziny,

wymienia sposoby pomocy potrzebującym (bezdomni, samotni, głodujący).

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Kościół w Polsce

wykazuje podobieństwa i różnice między Kościołem rzymskokatolickim i prawosławnym,

przedstawia rolę zakonów w dziejach średniowiecznej Europy: franciszkanie i dominikanie (E.3.3),

opowiada przebieg życia św. Franciszka z Asyżu i Dominika Guzmana,

podaje nazwiska wierzących ludzi nauki ze średniowiecza (M. Kopernik, M. Trąba, S. Hozjusz, Z. Oleśnicki) i tych, którzy żyją współcześnie,

uzasadnia, że Polska była krajem tolerancji religijnej (E.5.5),

podaje przykłady nietolerancji religijnej,

ukazuje wartość tolerancji religijnej.

definiuje pojęcia: patriarcha, schizma, prawosławie, ikona, cerkiew,

definiuje pojęcia: zakon żebraczy, habit, kwesta,

ukazuje wartość rezygnacji z dóbr materialnych na rzecz wzrostu duchowego,

prezentuje osobę św. Tomasza z Akwinu,

ukazuje rolę Kościoła w nauce (E.3.4),

omawia ogólnie przyczyny zwołania i postanowienia Soboru Trydenckiego (reformacja i odpowiedź Kościoła) (E.3.6),

wymienia wartości, którymi Kościoły reformacji ubogaciły chrześcijaństwo,

omawia podobieństwa i różnice między katolicyzmem, luteranizmem i i kalwinizmem.

opisuje przejawy tolerancji religijnej w Polsce na przestrzeni wieków,

wymienia przyczyny i skutki zawarcia unii w Brześciu w 1596 r.,

wymienia znanych świętych Cerkwi unickiej i przyczyny prześladowania Kościoła unickiego,

charakteryzuje działania na rzecz jedności Kościoła i tolerancji religijnej (E 5.10).

wymienia przyczyny i następstwa podziału na Kościół wschodni i zachodni,

podaje przykłady wpływu chrześcijaństwa na dzieje ludzkości (A.13.18),

wskazuje współczesne sposoby pozyskiwania dóbr nawiązujące do franciszkańskiego żebractwa,

uzasadnia religijny sens ubóstwa i żebractwa,

wymienia uniwersytety średniowiecznej Europy,

wyjaśnia, na czym polegał rozłam w Kościele zachodnim,

wymienia różne wyznania w szesnastowiecznej Polsce.

wyjaśnia, dlaczego Polskę w XVI–XVIII w. nazywano „azylem heretyków”.

przedstawia znaczenie unii brzeskiej (E.5.6).

charakteryzuje podobieństwa i różnice między Kościołem rzymskokatolickim a greckokatolickim,

charakteryzuje wkład ludzi wierzących w rozwój wiedzy,

omawia działanie reformatorów katolickich oraz założycieli nowych Kościołów reformacji.

charakteryzuje działania ekumeniczne Kościoła prawosławnego i katolickiego,

opisuje prześladowanie unitów na przestrzeni wieków.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Przewodnicy w drodze do szczęścia

mówi z pamięci modlitwę do Michała Archanioła,

podaje i opisuje główne wydarzenia z życia św. Teresy od Dzieciątka Jezus (E.4.1),

opowiada o dzieciństwie i życiu dorosłym św. Wincentego a Paulo,

wymienia atrybuty świętego,

opowiada o życiu św. Jana Bosko (E.4.2),

wymienia chrześcijańskie elementy świętowania,

omawia, czym jest modlitwa (D.1.1),

podaje przykłady modlitwy ludzi znanych z historii i współczesnych (D.2.3),

wymienia najbardziej znane tytuły Maryi,

podaje przykłady kultu maryjnego.

podaje datę liturgicznego wspomnienia Świętych Archaniołów,

uzasadnia znaczenie modlitwy w codziennym życiu chrześcijanina (D.1.2),

definiuje pojęcia: świętość.

omawia działalność Kościoła w XVI i XVII w. (E.3.5),

podaje przykłady dzieł miłosierdzia w swoim środowisku,

wykazuje aktualność myśli (idei) św. Jana Bosko i opowiada o roli założonej przez niego wspólnoty (E.4.2),

wymienia organizacje zajmujące się w Polsce trudną młodzieżą,

podaje przykłady ludzi zaangażowanych w apostolstwo (także współczesnych) (F.2.4),

w oparciu o wybrane teksty Starego i Nowego Testamentu charakteryzuje rolę Maryi w dziele zbawczym (A.13.11),

wymienia uroczystości, miesiące i święta maryjne (B.2.2).

uzasadnia, dlaczego w walce ze złem (z szatanem) potrzebna jest nam pomoc Michała Archanioła.

wymienia dzieła, którym patronuje św. Teresa od Dzieciątka Jezus,

omawia praktyki ascetyczne w Kościele (B.2.6).

wyjaśnia, w jaki sposób św. Wincenty przyczynił się do odnowy życia religijnego,

wyjaśnia, na czym polega system prewencyjny św. Jana Bosko,

uzasadnia, dlaczego młodzi ludzie potrzebują pomocy zarówno materialnej, jak i duchowej,

uzasadnia potrzebę wspólnego świętowania,

uzasadnia znaczenie modlitwy w codziennym życiu chrześcijanina (D.1.2),

uzasadnia, że Maryja prowadzi do odkrywania miłości Boga.

charakteryzuje rolę, jaką Bóg wyznaczył Michałowi Archaniołowi,

charakteryzuje „małą drogę” św. Teresy od Dzieciątka Jezus,

opowiada o misji Zgromadzenia Księży Misjonarzy oraz Sióstr Miłosierdzia,

interpretuje biblijny tekst dotyczący Maryi,

wyjaśnia dogmaty maryjne: Boże macierzyństwo, wieczyste dziewictwo, niepokalane poczęcie i wniebowzięcie (A.13.12).

układa plan świętowania rodzinnej uroczystości, uwzględniając jej chrześcijański charakter.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VII. Moje wartości

wymienia obowiązki wynikające z Bożych przykazań IV–X,

wymienia cechy charakteryzujące relacje przyjacielskie,

podaje przykłady dobrych relacji dorastających dzieci z rodzicami, i zachowań budujących wzajemne zaufanie,

wyjaśnia, czym jest miłość (C.10.2),

wymienia sposoby przeżywania miłości (C.10.3) w rodzinie,

wymienia dobre nawyki w zakresie ochrony życia i zdrowia (C.5.7),

podaje argumenty za urodzeniem dziecka, biorąc pod uwagę matkę i ojca,

uzasadnia, na czym polega odpowiedzialność za przekazywanie życia (C.5.11),

definiuje pojęcia: eutanazja, kara śmierci,

wymienia sposoby przeciwdziałania złu i cierpieniu (C.1.8),

wyjaśnia, co to jest hospicjum i omawia cele jego działalności,

wymienia powody, dla których ludzie chcą się poddać eutanazji oraz sposoby udzielania pomocy osobie chorej i umierającej,

wyjaśnia pojęcia: czyste serce, pożądliwość,

omawia prawdę, że człowiek przeżywa swoje życie i wyraża się jako mężczyzna lub kobieta,

definiuje pojęcia: tolerancja, akceptacja, miłość chrześcijańska.

opisuje podstawowe pojęcia etyczne: prawo Boże, wartości (C.2.1),

przekonuje, że przykazania służą ochronie wartości (C.3.3),

• opisuje zadania wynikające z przykazań Bożych oraz negatywne skutki wykroczeń przeciw nim (C.3.5),

wyjaśnia, na czym polega cześć i właściwa postawa wobec rodziców, opiekunów i przełożonych (C 5.1),

wskazuje teksty biblijne mówiące o wartości i świętości ludzkiego życia,

wyjaśnia, na czym polegają zagrożenia dla życia (C.6.1) w poszczególnych jego etapach i wymiarach,

uzasadnia niepowtarzalną wartość życia ludzkiego i jego świętość (C.5.2).

uzasadnia zło aborcji (C.6.2) i wymienia jej skutki,

podaje przykłady właściwego zachowania chrześcijanina wobec zła i nieszczęść (C.1.7),

przedstawia nauczanie Kościoła na temat kary śmierci (C.6.4),

wyjaśnia katolickie spojrzenie na śmierć człowieka (A.8.3),

podaje przykłady, w jaki sposób ze zła i cierpienia Bóg może wyprowadzić dobro (C.1.6),

wyjaśnia, że samobójstwo nie jest rozwiązaniem problemu,

charakteryzuje przemiany w okresie dojrzewania (C.5.8),

wskazuje sposoby troski o czystość w wieku dojrzewania (C.5.10),

podaje przykłady zwyciężania zła dobrem w codziennym życiu,

przedstawia stanowisko Kościoła katolickiego na temat homoseksualizmu (C.5.14).

uzasadnia wartość przestrzegania przykazań Bożych,

charakteryzuje wykroczenia przeciw przykazaniom IV–X i ich konsekwencje,

formułuje prawa i obowiązki rodziców wobec dzieci oraz dzieci wobec rodziców,

uzasadnia, dlaczego warto słuchać rodziców,

podaje argumenty za prawdą, że tylko Bóg może decydować o życiu i śmierci człowieka (C.5.3).

uzasadnia potrzebę ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci (C.5.4),

omawia tajemnicę cierpienia i chrześcijańskie podejście do choroby i śmierci (A.13.14),

uzasadnia zło eutanazji oraz kary śmierci (C.6.2),

wyjaśnia, dlaczego podjęcie decyzji o poddaniu się eutanazji wynika z poczucia odrzucenia przez bliskich oraz samotności,

uzasadnia, że życie chrześcijanina jest odpowiedzią na wezwanie Boże (C 2.4),

wskazuje, gdzie mogą szukać pomocy osoby mające myśli samobójcze,

uzasadnia wartość czystości w różnych okresach życia i rozwija pozytywny stosunek do daru płciowości (C.5.9).

definiuje, na czym polega odpowiedzialność w relacjach miłości,

opisuje sytuacje, w których miłość przejawia się w służbie, oddaniu i poświęceniu.

uzasadnia, że miłość jest gwarantem poszanowania ludzkiego życia, a brak tego poszanowania jest konsekwencją odrzucenia i zagubienia miłości (Bożej i ludzkiej),

przedstawia inicjatywy mające na celu obronę życia ludzkiego do naturalnej śmierci (C.6.3),

omawia granice tolerancji w świetle Chrystusowej nauki o zgorszeniu i wezwań do miłości również nieprzyjaciół,

charakteryzuje życie ludzkie jako największy dar otrzymany od Boga.

przedstawia inicjatywy mające na celu obronę życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, np. duchową adopcję dziecka poczętego (C.6.3),

dokonuje krytycznej oceny źle rozumianej tolerancji (akceptowanie zła, hołdowanie ludzkiej słabości czy skłonności do złego),

właściwie ocenia różne opinie i zachowania dotyczące ludzkiej seksualności prezentowane w reklamach.

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

wymienia wybranych polskich świętych i błogosławionych (Karolina Kózkówna, Maksymilian Kolbe, Jan Beyzym),

zna swojego patrona, patrona parafii i Polski,

podaje prawdę, że Bóg ma swoich planach koniec świata,

wyjaśnia, na czym polega królowanie Chrystusa,

wymienia święta nakazane przez Kościół,

podaje przykłady pielęgnowania tradycji i zwyczajów religijnych,

podaje datę świąt Bożego Narodzenia i jej genezę,

wymienia znaki i obrzędy wigilijne i wyjaśnia ich znaczenie,

zestawia wydarzenia biblijne związane z narodzeniem Jezusa ze zwyczajami religijnymi (A.10.6),

opowiada o pokłonie mędrców,

wymienia znaki i osoby, które prowadzą go do Jezusa,

opisuje rolę gwiazdy w dotarciu mędrców do Betlejem,

wyjaśnia znaczenie napisu K+M+B,

omawia, na czym polega praca nad sobą (postanowienia),

wskazuje, że świętość osiąga się przez naśladowanie Jezusa,

omawia liturgiczne formy świętowania w uroczystość Wszystkich Świętych (B 2.3).

wskazuje na wydarzenia i zjawiska religijne, które wpłynęły na budowanie tożsamości narodowej Polaków (E.5.9),

uzasadnia wartość ofiar ponoszonych w obronie wiary i Ojczyzny,

podaje kryteria, według których Chrystus będzie sądził ludzi,

omawia biblijne obrazy końca świata oraz sądu ostatecznego i przedstawia ich interpretację w świetle wiary (A.8.6),

charakteryzuje postawę gotowości na przyjście Chrystusa (A.8.7),

opisuje strukturę i wyjaśnia znaczenie roku liturgicznego (B.1.5),

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z rokiem liturgicznym (A.10.5),

opisuje przejawy miłości Boga do człowieka w historii zbawienia i w teraźniejszości (A.5.3),

interpretuje wybrane teksty liturgiczne związane z poszczególnymi okresami i świętami.

w oparciu o wybrane teksty biblijne charakteryzuje rolę Maryi w dziele zbawczym (A.13.11),

omawia znaczenie zbawczej misji Jezusa Chrystusa dla całej ludzkości i poszczególnych ludzi (A.5.4),

omawia sposoby kształtowania sumienia, zwłaszcza w kontekście sakramentu pokuty i pojednania (C.2.5.),

określa różnicę między pojęciami święty i błogosławiony oraz kanonizacja i beatyfikacja,

charakteryzuje życie wybranego świętego lub błogosławionego w kontekście jego pójścia za Jezusem,

podaje przykłady historycznych wydarzeń, którym towarzyszyło hasło „Bóg, Honor, Ojczyzna”,

wyjaśnia pojęcie: apokalipsa (A.10.1),

przyporządkowuje poszczególnym okresom roku liturgicznego właściwe im obrzędy liturgiczne i paraliturgiczne,

charakteryzuje chrześcijański wymiar świąt Bożego Narodzenia,

wskazuje na skutki wynikające z wcielenia Jezusa dla życia chrześcijanina i każdego człowieka (A.13.10),

wymienia sposoby Bożego objawienia (w Jezusie Chrystusie) (A.5.1),

uzasadnia, że współczesne Betlejem to każda Msza Święta,

charakteryzuje obecność Kościoła w dziejach narodu polskiego, podkreślając jego rolę w przełomowych wydarzeniach,

uzasadnia, że wyrok wydany przez Chrystusa na sądzie ostatecznym będzie konsekwencją działań człowieka podczas jego życia,

charakteryzuje poszczególne okresy roku liturgicznego w kontekście wydarzeń zbawczych i nauczania Kościoła oraz życia chrześcijanina (B.2.1),

opowiada o nowej tradycji Orszaków Trzech Króli,

interpretuje tekst biblijny o powtórnym przyjściu Chrystusa,

krytycznie ocenia przejawy komercjalizacji świąt Bożego Narodzenia,

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

wyjaśnia, na czym polega post ścisły oraz kiedy i kogo obowiązuje,

omawia tekst biblijny o Szymonie z Cyreny,

podaje, że postać Szymona z Cyreny występuje w V stacji nabożeństwa drogi krzyżowej,

wyjaśnia, na czym polega nabożeństwo drogi krzyżowej,

uzasadnia, dlaczego najważniejszym elementem grobu Pańskiego jest monstrancja (z Ciałem Chrystusa),

określa, na czym polegał grzech pierworodny, i wymienia jego skutki,

podaje prawdę, że pierwszym „odbiorcą” nowej ewangelizacji jest rodzina,

opisuje możliwości i podaje przykłady ewangelizacji (F.2.1) w rodzinie,

podaje, kiedy obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa,

wyjaśnia potrzebę i sens poświęcenia się Boskiemu Sercu Jezusa,

wymienia najbardziej znane dzieła sztuki religijnej.

wyjaśnia, na czym polega rachunek sumienia przed spowiedzią,

określa, że pomoc potrzebującym jest chrześcijańskim obowiązkiem,

omawia zwyczaje pogrzebowe w czasach Jezusa,

wyjaśnia, że chrześcijanin w obliczu śmierci nie rozpacza, lecz jest pełen nadziei,

wyjaśnia katolickie spojrzenie na śmierć człowieka (A.8.3),

wyjaśnia zbawczy sens męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa (A.13.9),

przedstawia konsekwencje wiary w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jako uzasadnienie nadziei chrześcijańskiej (A.6.3),

wskazuje na skutki wynikające z odkupienia dla życia każdego człowieka (A.13.10),

opisuje sposób obecności i działania Ducha Świętego w życiu chrześcijanina w oparciu o tekst biblijny (A.14.1),

omawia owoce działania Ducha Świętego (A.14.3),

charakteryzuje istotę i formy kultu Serca Pana Jezusa (B.2.4),

przedstawia formy modlitwy do Najświętszego Serca Pana Jezusa (nabożeństwo, pierwsze piątki miesiąca) (D.1.3),

przedstawia rolę sztuki sakralnej w liturgii Kościoła (B.2.7),

podaje przykłady motywów biblijnych w sztuce.

interpretuje tekst biblijny Mt 4,1-11,

wymienia okresy i dni pokuty w ciągu roku liturgicznego i omawia sposoby  ich przeżywania.

charakteryzuje postawę Szymona na drodze krzyżowej Jezusa,

wyjaśnia znaczenie symboliki grobu Pańskiego,

charakteryzuje skutki grzechu pierworodnego,

omawia chrześcijańskie świętowanie Wielkanocy,

definiuje pojęcie „ewangelizacja”,

wyjaśnia, dlaczego odpowiedzialni za ewangelizację są wszyscy członkowie rodziny, a szczególnie rodzice,

prezentuje główne przesłanie objawień Pana Jezusa św. Małgorzacie Marii Alacoque,

rozpoznaje elementy sztuki sakralnej w swojej świątyni.

ukazuje związek wydarzeń biblijnych (drogi krzyżowej Jezusa) z życiem chrześcijanina (A.10.5),

interpretuje perykopę o złożeniu Jezusa do grobu (Mk 15,42-47),

zestawia wydarzenia biblijne (złożenie Jezusa do grobu) ze zwyczajami religijnymi (A.10.6),

wyjaśnia znaczenie znaków i symboli liturgii paschalnej,

charakteryzuje współczesne przejawy znieważania Bożej miłości (niewdzięczność, brak poczucia grzechu, świętokradzka komunia),

uzasadnia ekspiacyjny charakter praktykowania pierwszych piątków miesiąca.

przygotowuje scenariusz adoracji przy grobie Jezusa (dla swojej klasy),

przygotowuje projekt grobu Pańskiego do swojego kościoła.

określa istotę nowej ewangelizacji jako pogłębienie i umocnienie osobowej relacji z Jezusem,

charakteryzuje motywy powstawania religijnych dzieł sztuki.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

niedostateczna

1. Modlitwy, pieśni

dokładna znajomość tekstu, melodii

dokładna znajomość tekstu,

dobra znajomość tekstu,

niezbyt dokładna znajomość tekstu

fragmentaryczna znajomość tekstu

brak jakiejkolwiek znajomości tekstu

2. Ćwiczenia w podręczniku

wykonane wszystkie zadania

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach (do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

brak podręcznika

3. Odpowiedzi ustne

wiadomości zawarte w podręczniku

wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

używanie prawidłowych pojęć

wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

wyuczone na pamięć wiadomości

uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

potrzebna pomoc nauczyciela

wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

odpowiedź niestaranna

częste pytania naprowadzające

słabe wiązanie faktów i wiadomości

chaos myślowy i słowny

odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomocniczych

brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych

4. Aktywność

uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowany do lekcji

często zgłasza się do odpowiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

mało aktywny na lekcjach

niechętny udział w lekcji

lekceważący stosunek do przedmiotu.

5. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

wielokrotnie pomaga w różnych pracach

pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, wykazuje dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

przejawia postawę apostolską

niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

I. Czynię dobro

wymienia wartości nadające sens ludzkiemu życiu (A.1.3)

 opisuje przejawy miłości Boga do człowieka (A.5.3),  

 wyjaśnia, dlaczego Maryja jest nazywana Gwiazdą Nowej Ewangelizacji.

podaje prawdę, że Jezus czeka na grzesznika nie jako sędzia, lecz jako Ten, kto kocha,

 podaje przykłady, w jaki sposób ze zła i cierpienia Bóg może wyprowadzić dobro (C.1.6) na przykładzie Piotra,

podaje prawdę, że wiara jest łaską darem od Boga (A.3.1), niezasłużonym przez człowieka,

 uzasadnia, że osiągnięcie nieba realizuje się przez czynienie dobra, podejmowanie codziennych obowiązków i modlitwę.

podaje prawdę, że Jezus wysłuchuje naszych próśb ze względu na naszą wiarę,

 przedstawia rodzaje i formy modlitwy (D.1.3) na przykładzie setnika,

 wyjaśnia znaczenie modlitwy liturgicznej „Panie nie jestem godzien…”.

charakteryzuje rolę Maryi w dziele zbawczym (A.13.11),

uzasadnia, dlaczego człowiek jest naprawdę szczęśliwy, gdy jest bez grzechu,

 charakteryzuje ludzkie szczęście w perspektywie wieczności,

uzasadnia, że wiara jest zadaniem (A.3.2),

wskazuje dziedziny życia rodzinnego, w których możemy wzorować się na Świętej Rodzinie,

wyjaśnia, że osobista relacja z Bogiem ma wpływ na relacje w rodzinie.

podaje prawdę, że miłość Boga jest skierowana indywidualnie do każdego człowieka,

 uzasadnia, że przyjęcie Bożej miłości otwiera drogę do szczęścia.

podaje, jak pokonać lęk przed wyznaniem grzechów spowiednikowi,

interpretuje teksty biblijne o zaparciu się Piotra i zdradzie Judasza,

uzasadnia, że przyznanie się do winy i żal prowadzi do oczyszczenia, a ich brak do nieszczęścia.

uzasadnia, że działania człowieka skierowane ku dobru prowadzą do zbawienia,

 uzasadnia, że Bóg pragnie zbawienia każdego człowieka, ale wspólnie z innymi.

wymienia owoce zaufania Jezusowi,

 interpretuje tekst o uzdrowieniu sługi setnika,

 charakteryzuje postać setnika jako poganina,

uzasadnia, że prośba skierowana do Jezusa musi być połączona z głęboką wiarą i pokorą.

określa własne rozumienie szczęścia,

określa istotę prawdziwego szczęścia i cierpienia,

interpretuje tekst hymnu Magnificat,

interpretuje biblijną perykopę o robotnikach w winnicy,

uzasadnia, że Święta Rodzina może i powinna być wzorcem godnego i świętego życia naszych rodzin.

interpretuje teksty biblijne mówiące o wzajemnych relacjach osób tworzących Świętą Rodzinę.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

II. Pismo Święte w życiu chrześcijanina 

podaje prawdę, że Jezus wychodzi do ludzi ze swoim słowem, by dać im szansę zbawienia,

 podaje przykłady, w jaki sposób realizować słowo Boże w swoim życiu,

wyjaśnia znaczenie symboli ewangelistów,

 uzasadnia, że treść Ewangelii jest aktualna w każdym czasie,

przedstawia podstawowe fakty z życia, działalności i nauczania Jezusa Chrystusa w porządku chronologicznym (A.13.3),

 uzasadnia, dlaczego chrześcijanin powinien poznawać objawienie Boże oraz nauczanie Kościoła (A.10.3),

prezentuje pozachrześcijańskie świadectwa dotyczące historyczności Jezusa (A.13.1), 

 zestawia wydarzenia biblijne z podstawowymi prawdami wiary Kościoła (A.13.17) obecność Jezusa w Kościele,

 charakteryzuje sposoby obecności Chrystusa wśród nas,

 uzasadnia, że przebywanie w obecności Boga w niebie ma swój początek już na ziemi.

uzasadnia, dlaczego chrześcijanin powinien poznawać objawienie Boże (A.10.3),

wyjaśnia pojęcia: „Ewangelia”, „ewangelie synoptyczne” (A.10.1),

przedstawia proces formowania się ksiąg biblijnych (A.9.2) – Ewangelia,

charakteryzuje specyfikę i przesłanie poszczególnych Ewangelii (A.13.5),

prezentuje biblijne i patrystyczne świadectwa dotyczące historyczności Jezusa (A.13.1),

omawia teorie negujące historyczność Jezusa i przedstawia kontrargumenty (A.13.2),

w oparciu o dokumenty pozachrześcijańskie uzasadnia, że Jezus istniał naprawdę.

wyjaśnia, że poznanie i przyjęcie słowa Bożego prowadzi do zmiany życia,

wymienia sposoby objawiania się Boga: w słowie Bożym (A.5.1),

omawia kontekst historyczny przyjścia na świat Jezusa,

w skrótowej formie przedstawia pozachrześcijańskie dokumenty świadczące o Jezusie,

interpretuje teksty biblijne mówiące o wniebowstąpieniu Jezusa i Jego pozostaniu wśród ludzi.

uzasadnia konieczność troski o rozwijanie słowa Bożego w swoim sercu,

interpretuje teksty biblijne mówiące o historycznym pochodzeniu Jezusa,

uzasadnia wartość życia „w obecności Chrystusa”.

prezentuje główną myśl teologiczną czterech ewangelistów,

wyjaśnia podobieństwa i różnice w czterech Ewangeliach w świetle ich teologii.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

III. Historia zbawienia: Jezus Chrystus

wyjaśnia pojęcie: przypowieść (A.10.1),

 omawia przypowieść: o siewcy, o domu na skale, o talentach, o zabłąkanej owcy, o ziarnie gorczycy i zaczynie chlebowym (A.13.6),

 wymienia miejsca, w których słuchamy słowa Bożego,

podaje prawdę, że Boże słowo jest fundamentem, na którym ma budować własne życie,

podaje prawdę, że wszystkie zdolności są darem Boga i należy je pomnażać,

wymienia wartości nadające sens ludzkiemu życiu (A.1.3),

wskazuje znaczenie dóbr materialnych w życiu chrześcijanina (C.7.5),

wymienia wartości, których nie można zdobyć za pieniądze,

podaje przykłady bezinteresownej troski o ludzi w potrzebie (F.2.3),

charakteryzuje postawę gotowości na przyjście Chrystusa (A.8.7),

definiuje pojęcie „cud”,

 wymienia sposoby Bożego objawienia w Jezusie Chrystusie (A.5.1) – wybrane cuda: przemiana wody w wino, rozmnożenie chleba, uzdrowienie epileptyka, uzdrowienie opętanego,

wskazuje przyczyny zła (A.7.2),

 podaje prawdę, że przyczyną zagubienia człowieka jest grzech oraz prawdę, że Bóg poszukuje grzesznika,

 podaje przykłady, w jaki sposób królestwo Boże jest budowane na ziemi duchowo i materialnie.

podaje cechy przypowieści jako gatunku literackiego (A.9.5),

dokonuje aktualizacji faktów związanych z wybranymi wydarzeniami Nowego Testamentu (A.13.16),

wyjaśnia, na czym polega Dobra Nowina o królestwie Bożym (A.13.7),

wskazuje na sposoby odkrywania powołania w świetle Bożego wezwania (C.10.5),

omawia znaczenie przykazań kościelnych (E.2.11),

omawia przypowieść o dziesięciu pannach (A.13.6),

omawia biblijne obrazy końca świata oraz sądu ostatecznego i przedstawia ich interpretację w świetle wiary (A.8.6), oczekiwanie na oblubieńca odnosi do powtórnego przyjścia Chrystusa,

wyjaśnia, że Jezus dokonuje cudów tam, gdzie jest wiara, i jednocześnie przez cuda umacnia wiarę,

interpretuje teksty dotyczące modlitwy Jezusa (D.2.2),

uzasadnia, że Bóg poszukuje człowieka, ponieważ go kocha,

omawia znaczenie zbawczej misji Jezusa Chrystusa dla całej ludzkości i poszczególnych ludzi (A.5.4) – królestwo Boże przemienia świat,

w oparciu o teksty biblijne opisuje misyjną działalność Kościoła (F.1.2).

uzasadnia, że aby słowo Boże mogło wydać plon, konieczne jest zaangażowanie człowieka,

wyjaśnia, na czym polega bezinteresowny dar serca i uzasadnia jego wartość,

 określa, na czym polega roztropność i nieroztropność,

 wymienia sposoby powrotu do życia w łasce Bożej i warunki trwania w niej,

 uzasadnia, dlaczego powinniśmy być zawsze przygotowani na powtórne przyjście Chrystusa,

wymienia sfery życia ludzi, w których Jezus dokonywał cudów,

 omawia prawdę, że Jezus jest Dobrym Pasterzem,

 wskazuje, że Boża miłość jest skierowana do każdej osoby indywidualnie,

 charakteryzuje sposoby Bożego poszukiwania.

wyjaśnia, dlaczego słuchanie słowa Bożego i wypełnianie go prowadzi do królestwa Bożego,

uzasadnia, dlaczego warto rozwijać swoje umiejętności,

uzasadnia, że zbawienie osiągamy, wykorzystując dary, które nam powierzono,

omawia przesłanie perykopy o ubogiej wdowie. interpretuje perykopy biblijne opisujące wybrane cuda,

wyjaśnia symboliczne znaczenie ziarna gorczycy i kwasu chlebowego we wzroście duchowym,

uzasadnia, że królestwo niebieskie wzrasta dzięki Bożej mocy, a jego rozwój dokonuje się w historii ludzkości.

charakteryzuje postawę człowieka budującego swoje życie na słowie Bożym,

przygotowuje plan akcji charytatywnej uzasadnia, że cuda Jezusa są potwierdzeniem Jego Synostwa Bożego i ogłaszaniem królestwa Bożego

uzasadnia, że słowo Boże ma moc przemiany ludzkich serc.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Spotkanie z Jezusem w sakramentach : małżeństwo i kapłaństwo

wskazuje wybrane teksty biblijne i liturgiczne odnoszące się do sakramentu święceń,

wyjaśnia pojęcia: rady ewangeliczne (A.10.1),

podaje, że przygotowanie do przyjęcia sakramentów obejmuje formację zarówno w zakresie wiedzy, jak i postaw,

opisuje, czym jest sakrament małżeństwa (B.9.1),

przedstawia motywy przyjęcia sakramentu małżeństwa (B.8.4),

przedstawia konsekwencje wynikające z sakramentu małżeństwa (B.3.3),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu rodziny (E.1.2),

wskazuje na trudności w wierze i przedstawia sposoby ich przezwyciężania (A.3.4),

 wymienia przejawy miłości rodziców do dziecka,

 wylicza trudności oraz korzyści płynące z posiadania licznego potomstwa (rodzeństwa),

 wymienia zasady pomagające w rozwiązywaniu konfliktów z dorosłymi,

wyjaśnia, na czym polega kultura bycia w rodzinie (E.1.5),

opisuje, czym jest sakrament święceń (B.9.1),

przedstawia motywy przyjęcia sakramentu święceń (B.9.2),

przedstawia sakrament święceń jako dar i pomoc w realizacji powołania do miłości i służby (B.9.3),

przedstawia konsekwencje egzystencjalne bierzmowania (B.5.3),

omawia znaczenie sakramentu bierzmowania dla życia chrześcijanina (B.5.4),

przedstawia sakrament małżeństwa jako dar i pomoc w realizacji powołania do miłości i służby (B.8.5),

omawia liturgię sakramentu małżeństwa (B.3.4),

przytacza wybrane teksty biblijne i liturgiczne na temat sakramentu małżeństwa (B.3.2),

podaje przykłady autorytetu osób dorosłych,

wyjaśnia, na czym polega cześć i właściwa postawa wobec rodziców, opiekunów i przełożonych (C.5.1),

omawia, jak pracować nad własnym rozwojem emocjonalnym i społecznym (E.1.4),

wymienia konsekwencje wynikające z przyjęcia sakramentu święceń i ślubów zakonnych,

wyjaśnia znaczenie sakramentu święceń w życiu chrześcijańskim,

 omawia sposoby przygotowania do poszczególnych sakramentów,

określa odpowiedzialność szafarzy przed Bogiem za właściwe przygotowanie kandydatów do sakramentów,

interpretuje wybrane teksty biblijne i liturgiczne na temat sakramentu małżeństwa (B.3.2),

wymienia symbole związane z sakramentem małżeństwa,

wyjaśnia znaczenie sakramentu małżeństwa w życiu chrześcijańskim,

charakteryzuje małżeństwo i rodzinę jako wspólnotę,

potrafi wyjaśnić wartość różnorodności relacji w rodzinie wielodzietnej,

 charakteryzuje szczególne relacje pomocy i troski w rodzinie wielodzietnej,

uzasadnia, dlaczego warto korzystać z doświadczenia dorosłych,

omawia, czego dotyczą wybory życiowe młodego człowieka,

charakteryzuje, na czym polega życie zakonne według rad ewangelicznych,

omawia charyzmat wybranego zgromadzenia zakonnego,

wyjaśnia, na czym polega godne udzielanie i przyjmowanie sakramentów,

wymienia i charakteryzuje różnice w pojmowaniu Boga od dzieciństwa do lat młodzieńczych,

charakteryzuje zmiany w modlitwie od dzieciństwa do chwili obecnej, ,

wskazuje różnice między wychowaniem religijnym a świeckim,

uzasadnia wartość i potrzebę chrześcijańskiego wychowania,

wyjaśnia znaczenie samodzielności w życiu osoby dojrzewającej.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Spotkanie z…: małżeństwo i kapłaństwo

określa, czym jest rodzicielstwo (macierzyństwo i ojcostwo),

wymienia sposoby przeżywania miłości (C.10.3) rodzicielskiej,

wyjaśnia, na czym polegają naturalne metody planowania rodziny (C.5.12),

 ocenia osiągnięcia biotechnologii w perspektywie nauki Kościoła (C.5.5),

definiuje, co to jest antykoncepcja i wymienia jej rodzaje.

uzasadnia, na czym polega odpowiedzialność za przekazywanie życia (C.5.11),

uzasadnia zło antykoncepcji (C.5.13) i wylicza jej skutki uboczne,

uzasadnia zło zapłodnienia in vitro (C.6.2),

wyjaśnia, na czym polegają zagrożenia dla życia (C.6.1),

 uzasadnia potrzebę ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci (C.5.4).

wyjaśnia, czym jest NaProTechnologia,

podaje, że naturalne planowanie rodziny stanowi styl życia,

wyjaśnia, na czym polega zapłodnienie in vitro,

wymienia postawy wynikające z prawdziwej miłości kobiety i mężczyzny.

definiuje pojęcie konfliktu międzypokoleniowego i wylicza jego przyczyny ,

argumentuje sens życia zgodnie z naturą,

uzasadnia, że wykluczenie płodności niszczy miłość.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Moje zasady

podaje przykłady praw, które obowiązują każdego i w każdym czasie, oraz takich, które ludzie mogą ustanawiać i modyfikować,

 wskazuje przyczyny nieszczęść i zła (C.1.5),

 przedstawia skutki zła (A.7.4),

 określa istotę prawdziwej wolności,

podaje zasady i uzasadnia motywację przy dokonywaniu wyborów (C.2.3),

 podaje przykłady nadużywania wolności,

wymienia sposoby przeciwdziałania złu i cierpieniu (C.1.8),

 wyjaśnia różnice między dobrem a złem w konkretnych sytuacjach moralnych (C.1.3),

wymienia, co pomaga dokonywać wyborów między dobrem a złem,

przedstawia konsekwencje dobra i zła (C.1.4),

definiuje pojęcie uczciwości,

podaje, że uczciwość jest warunkiem spokojnego sumienia,

wymienia, co można stracić przez nieuczciwość.

uzasadnia ochronę własności (C.7.1),

definiuje pojęcia: obmowa, oszczerstwo, krzywoprzysięstwo, wiarołomstwo,

wskazuje przyczyny zła (A.7.2),

dostrzega i opisuje związek między kłamstwem i oszustwem, a poniżaniem człowieka  jako podmiotu i przedmiotu kłamstwa (C.7.3),

wymienia najważniejsze uczucia i określa, czym są,

wskazuje sposoby radzenia sobie z problemem zmienności uczuć, by nie utrudniały one relacji z innymi ludźmi,

opisuje podstawowe pojęcia etyczne: prawo naturalne, wartości, sumienie, powinność moralna (C.2.1),

rozpoznaje i wskazuje mechanizmy manipulacji w relacjach osobowych i w mediach (C.7.4),

wyjaśnia pojęcie miłosierdzia Bożego, powołując się na przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (A.13.13),

omawia sposoby kształtowania sumienia (C.2.5),

uzasadnia, że życie chrześcijanina jest odpowiedzią na wezwanie Boże (C.2.4),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu rodziny, grupy szkolnej i koleżeńskiej (E.1.2) oparte na prawdzie,

uzasadnia wartość prawdomówności (C.7.2) i dotrzymywania danego słowa,

charakteryzuje przemiany w okresie dojrzewania (C.5.8) w sferze emocji,

omawia, jak pracować nad własnym rozwojem emocjonalnym (E.1.4),

uzasadnia potrzebę respektowania obiektywnych norm moralnych,

 charakteryzuje skutki odrzucenia obiektywnych norm moralnych,

wyjaśnia, czym samowola rożni się od wolności,

podaje przykłady funkcjonowania sumienia (prawidłowe i nieprawidłowe działanie),

 wykazuje różnicę w postępowaniu z przymusu i własnej woli,

uzasadnia, że wybór dobra prowadzi do szczęścia dla pojedynczego człowieka i wszystkich ludzi,

wyjaśnia, dlaczego człowiek uczciwy cieszy się dobrą opinią i budzi zaufanie u innych,

uzasadnia, dlaczego warto być uczciwym,

podaje przykłady sytuacji, w których trzeba bronić prawdy i o nią walczyć, oraz ludzi, którzy zapłacili za taką postawę cenę wolności, a nawet życia,

definiuje, czym są uzależnienia, i wyjaśnia, na czym polegają,

uzasadnia, że do właściwego korzystania z wolności potrzebna jest odpowiedzialność,

uzasadnia konieczność formacji sumienia i wskazuje, na czym powinna się opierać,

analizuje wpływ nieuczciwości na życie religijne człowieka,

analizuje wpływ krzywoprzysięstwa i wiarołomstwa na życie religijne człowieka,

określa, na czym polega relatywizm moralny, uzasadnia

wyjaśnia, w jaki sposób przeżywane emocje mogą wpływać na nasze relacje i podejmowane przez nas decyzje,

potrzebę uświadamiania sobie i rozpoznawania przeżywanych aktualnie uczuć.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Moje zasady

wskazuje na najważniejsze zagrożenia wynikające z uzależnień dzisiejszej młodzieży: alkoholizm, narkomania, hazard, fonoholizm, siecioholizm, pornografia, gry komputerowe (C.8.2), nikotynizm, zakupoholizm,

wymienia dobre nawyki w zakresie ochrony życia i zdrowia (C.5.7),

wskazuje sposoby pomocy rodzinom w trudnej sytuacji życiowej (C.5.6),

wskazuje, jak chronić swoją godność i prywatność w sieci,

 wyjaśnia szkodliwość hejtu.

wyjaśnia, czym są zachowania ryzykowne (C.8.1),

argumentuje wartość bezpośrednich relacji osobowych.

charakteryzuje skutki uzależnienia,

określa szkodliwość narkotyków,

wymienia pozytywne i negatywne strony kontaktowania się przez Internet,

podaje zasady właściwego korzystania z Internetu,

 charakteryzuje różnice między światem wirtualnym a realnym.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Dzieje Kościoła

wyjaśnia, dlaczego Bitwa Warszawska stoczona w dniach 13–25 sierpnia 1920 r. jest nazywana cudem nad Wisłą,

ukazuje rolę Maryi w historii Polski dla zachowania wolności i tożsamości chrześcijańskiej Polski: cud nad Wisłą, akt oddania Polski Maryi i Jej Sercu w roku 1946 i jego owoce (E.5.7),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu narodu (E.1.2),

wyjaśnia, na czym polega miłość do Ojczyzny (E.1.6),

podaje nazwę swojej diecezji oraz imię i nazwisko jej biskupa,

wymienia najważniejsze sanktuaria swojej diecezji,

podaje możliwości włączenia się w życie Kościoła, a zwłaszcza wspólnoty diecezjalnej (E.2.12),

wskazuje na wydarzenia i zjawiska religijne, które wpłynęły na budowanie tożsamości narodowej Polaków (E.5.9),

opowiada o roli Kościoła w czasach totalitaryzmu hitlerowskiego i bolszewickiego (E.3.10),

charakteryzuje postawę bł. kard. Wyszyńskiego wobec Ojczyzny,

uzasadnia wartość świadectwa wiary w różnych sytuacjach życiowych (E.1.7),

wskazuje, gdzie jest katedra i seminarium duchowne,

ukazuje rolę Maryi w historii Polski dla zachowania wolności i tożsamości,

określa, czym jest i jak się wyraża patriotyzm,

uzasadnia religijną wartość miłości Ojczyzny,

wymienia i omawia przykłady obecności Kościoła w dziejach narodu polskiego,

podaje najważniejsze fakty związane z obchodami Tysiąclecia Chrztu Polski,

podaje definicję sanktuarium, diecezji, seminarium,

wymienia dobra materialne i duchowe, z których korzysta w parafii (ofiarowane przez wiernych w historii),

opowiada historię swojego kościoła parafialnego,

wyjaśnia, dlaczego bohaterowie mogą uratować naród i jego wiarę,

charakteryzuje wartości, dla których Polacy oddawali życie,

wyjaśnia rolę sanktuariów w życiu społecznym i narodowym,

charakteryzuje charyzmat wybranej grupy parafialnej,

charakteryzuje działalność społeczno-kulturalną Kościoła w czasach niewoli narodowej,

omawia najważniejsze wydarzenia z historii swojej diecezji,

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Dzieje Kościoła

definiuje pojęcie parafii podaje, kto do niej przynależy,

wymienia i opisuje formy zaangażowania świeckich w życie parafii (grupy dziecięce i młodzieżowe)

podaje możliwości włączenia się w życie wspólnoty parafialnej (E.2.12),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu różnych wspólnot Kościoła (E.1.2),

opisuje możliwości i podaje przykłady apostolstwa w rodzinie (F.2.1),

podaje prawdę, że niedziela jest pamiątką zmartwychwstania Chrystusa,

omawia, na czym polega chrześcijańskie świętowanie niedzieli i spędzanie wolnego czasu (C.4.5),

podaje przykładowe postawy moralne związane z przeżywaniem niedzieli (C.4.6),

wyjaśnia ewangelizacyjne znaczenie praktykowania tradycji chrześcijańskich (zwyczajów, obrzędów).

podaje możliwości włączenia się w życie Kościoła, a zwłaszcza wspólnoty parafialnej (E.2.12),

wyjaśnia, że parafia jest jednocześnie jednostką administracyjną Kościoła i wspólnotą wiernych,

definiuje pojęcie Kościoła domowego,

opisuje zadania poszczególnych członków rodziny w realizowaniu idei Kościoła domowego,

wskazuje na zjawiska religijne, które wpłynęły na budowanie tożsamości narodowej Polaków (E.5.9),

uzasadnia, że przywiązanie do chrześcijańskich tradycji pozwoliło Polakom przetrwać najtrudniejsze doświadczenia dziejowe.

charakteryzuje rodzinę chrześcijańską jako Kościół domowy,

wyjaśnia, dlaczego niedziela jest nazywana pierwszym dniem tygodnia,

uzasadnia, dlaczego niedziela jest dniem wolnym od pracy, a poświęconym na spotkanie z Bogiem,

wymienia chrześcijańskie tradycje dotyczące życia rodzinnego i społeczno- narodowego.

przygotowuje plan na wspólną niedzielę z rodziną.

podaje przykłady pielęgnowania chrześcijańskich tradycji przez Polaków w różnych okolicznościach dziejowych.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VII. Przewodnicy w drodze do szczęścia

prezentuje wybrane sylwetki świętych polskich (E.5.8) – św. brat Albert,

wskazuje sposoby pomocy osobom chorym i cierpiącym (C.5.6),

podaje przykłady bezinteresownej troski o ludzi w potrzebie: chorych, samotnych, biednych, wykluczonych społecznie (F.2.3),

podaje przykłady, w jaki sposób może kształtować odwagę,

wymienia najważniejsze fakty z życia św. Jana Pawła II,

wskazuje na wydarzenia, które wpłynęły na budowanie tożsamości narodowej Polaków (E.5.9) – wybrane zasługi Jana Pawła II dla Ojczyzny i narodu polskiego,

podaje miejsca i formy kultu związanego z osobą błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki,

podaje przykłady świadków wiary w konkretnych sytuacjach życiowych (E.1.8),

opowiada, w jaki sposób Polacy czcili Maryję w różnych okresach historycznych.

prezentuje wybrane sylwetki świętych polskich (E.5.8) – ks. Józef Stanek, Natalia Tułasiewicz, Marianna Biernacka,

wskazuje najważniejsze fakty z życia wybranych świętych z czasów II wojny światowej (E.4.1),

podaje przykłady współczesnych chrześcijan, przeżywających cierpienie w duchu wiary (A.13.15),

podaje przykłady, w jaki sposób można połączyć świętowanie uroczystości Matki Bożej, Królowej Polski z Narodowym Świętem Trzeciego Maja.

charakteryzuje postawę br. Alberta wobec ubogich,

interpretuje słowa św. br. Alberta „powinno się być jak bochen chleba…”,

podaje przykłady pomocy bezdomnym współcześnie,

opowiada o męczeństwie św. Maksymiliana Kolbe,

podaje przykłady inicjatyw podejmowanych przez Polaków związanych z osobą św. Jana Pawła II,

wymienia najważniejsze fakty z życia ks. Jerzego Popiełuszki,

charakteryzuje wpływ jego nauczania dla kształtowania narodowych postaw Polaków,

uzasadnia potrzebę duchowej więzi ze świętym męczennikiem,

podaje, genezę ustanowienia uroczystości Matki Bożej Królowej Polski,

uzasadnia, że jest ono wyrazem wdzięczności za Bożą opiekę, jakiej doświadczają Polacy za pośrednictwem Maryi,

wyjaśnia przesłanie hymnu Bogarodzica oraz treść wybranej pieśni maryjnej.

podaje, czym zajmują się bracia albertyni i siostry albertynki,

opowiada o heroizmie życia wybranych świętych II wojny światowej,

uzasadnia, że kult Jana Pawła II ma wpływ na postawy Polaków wobec wiary i Ojczyzny,

interpretuje tekst z Księgi Apokalipsy Ap 11,19a.

uzasadnia, że przyjęcie śmierci przez św. Maksymiliana za współwięźnia jest wynikiem świętości życia,

charakteryzuje wpływ nauczania ks. Jerzego Popiełuszki dla kształtowania narodowych postaw Polaków.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

wyjaśnia pojęcie: błogosławieństwa (A.10.1),

przedstawia nauczanie Jezusa zawarte w Kazaniu na Gorze (A.13.8),

podaje przykłady świadków wiary w konkretnych sytuacjach życiowych (E.1.8),

wymienia okresy roku liturgicznego i święta upamiętniające wydarzenia z życia Jezusa,

wymienia uroczystości i święta Pańskie, uroczystości wybranych świętych (B.2.2),

wskazuje przyczyny lęku przed Jezusem Heroda i współczesnych ludzi.

ukazuje związek pokłonu mędrców z rokiem liturgicznym, prawdami wiary i moralności chrześcijańskiej oraz życiem chrześcijanina (A.10.5),

podaje, że Wielki Post to czas rozważania Męki Pana Jezusa,

opisuje przejaw miłości Boga do człowieka w historii zbawienia (A.5.3),

charakteryzuje czyn św. Weroniki,

podaje, że postać Weroniki występuje w VI stacji nabożeństwa drogi krzyżowej,

wymienia osiem błogosławieństw (C.9.1),

uzasadnia koncepcję szczęścia zawartą w ośmiu błogosławieństwach (C.9.5),

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z rokiem liturgicznym (A.10.5),

charakteryzuje poszczególne okresy roku liturgicznego w kontekście wydarzeń zbawczych i nauczania Kościoła oraz życia chrześcijanina (B.2.1),

omawia znaczenie zbawczej misji Jezusa Chrystusa dla całej ludzkości i poszczególnych ludzi (A.5.4),

na podstawie dotychczasowej wiedzy przytacza wątki, tematy i postaci biblijne z Nowego Testamentu obecne w literaturze pięknej (A.13.19) – „Bóg się rodzi”,

wskazuje na skutki wynikające z Odkupienia dla życia chrześcijanina (A.13.10),

analizuje i interpretuje tekst o pojmaniu Jezusa w ogrodzie Oliwnym,

podaje prawdę, że świętość w niebie jest nagrodą za życie ziemskie,

wyjaśnia, że świętość można osiągnąć żyjąc duchem ośmiu błogosławieństw,

wyjaśnia, co to jest kalendarz liturgiczny,

podaje okoliczności narodzenia Pana Jezusa,

mówi z pamięci tekst kolędy i omawia jej przesłanie,

charakteryzuje podobieństwa w postawach w poszukiwaniu Mesjasza pomiędzy współczesnymi ludźmi, Herodem a mędrcami,

wskazuje współczesne sposoby naśladowania św. Weroniki,

podaje cechy wiernego przyjaciela Chrystusa,

określa, na czym polegała zdrada Judasza i charakteryzuje jego postać,

omawia, dlaczego podczas liturgii Wielkiego Czwartku Najświętszy Sakrament jest przenoszony do ciemnicy,

uzasadnia chrześcijański sens i wartość świętowania na przestrzeni roku liturgicznego,

określa postawy ludzi wobec Jezusa, analizując tekst biblijny Mt 2,1-12,

interpretuje tekst biblijny o cierpieniu Jezusa,

dokonuje porównania treści kolęd z przesłaniem tekstów biblijnych o narodzeniu Jezusa,

na podstawie tekstu „Gorzkich żali” i rozważań nabożeństwa drogi krzyżowej opisuje cierpienia Jezusa dla naszego zbawienia,

DZIAŁ

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

wskazuje tekst biblijny o zmartwychwstaniu,

wymienia osoby, które spotkały Chrystusa zmartwychwstałego,

podaje możliwości włączenia się w życie wspólnoty parafialnej (E.2.12)

podaje przykłady, jak może ewangelizować,

podaje przykłady ludzi zaangażowanych w apostolstwo (także współczesnych) (F.2.4),

wymienia rożne sposoby oddawania czci Maryi,

przedstawia rodzaje i formy modlitwy (D.1.3) – różne formy nabożeństw majowych,

podaje tytuły tradycyjnych pieśni eucharystycznych,

uzasadnia, że udział w procesji Bożego Ciała świadczy o przynależności do wspólnoty Kościoła i wspólnoty parafialnej.

zestawia wydarzenia biblijne ze zwyczajami religijnymi (A.10.6) – wyjaśnia: symbolikę grobu Pańskiego, przesłanie procesji Bożego Ciała na ulicach miast i wsi, symbolikę ciemnicy,

przytacza biblijne relacje o pustym grobie i chrystofaniach (A.6.1),

wymienia argumenty za prawdziwością zmartwychwstania Jezusa (A.6.2),

wyjaśnia, że w parafii każdy powinien odnaleźć własne miejsce i zadanie do spełnienia,

wyjaśnia dogmat maryjny: Boże Macierzyństwo (A.13.12),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu Kościoła (E.1.2).

wskazuje przyczyny odchodzenia współczesnego człowieka od Chrystusa,

określa, na czym polega dzieło nowej ewangelizacji,

uzasadnia, że dzieło nowej ewangelizacji dokonuje się wtedy, gdy człowiek poddaje się działaniu Ducha Świętego,

wyjaśnia wybrane wezwania „Litanii loretańskiej do NMP”,

wyjaśnia, że litania jest modlitwą, w której prosimy o wstawiennictwo Maryi u Jej Syna, Jezusa,

podaje nazwy miejsc związanych z cudami eucharystycznymi.

interpretuje tekst sekwencji wielkanocnej,

uzasadnia, że przyjmując sakramenty we wspólnocie parafialnej, stajemy się odpowiedzialni za dzieło ewangelizacyjne Kościoła,

wyjaśnia znaczenie obrzędów, symboli i znaków używanych podczas procesji Bożego Ciała.

opisuje zmartwychwstanie Chrystusa jako wypełnienie Bożej tajemnicy zbawienia, która uobecnia się w tajemnicy przemiany chleba w Ciało i wina w Krew,

wymienia zwyczaje związane z uroczystością Bożego Ciała spotykane w jego regionie.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

niedostateczna

1. Modlitwy,

dokładna znajomość tekstu,

dokładna znajomość tekstu

dobra znajomość tekstu

niezbyt dokładna znajomość tekstu

fragmentaryczna znajomość tekstu

brak jakiejkolwiek znajomości tekstu

2. Ćwiczenia w podręczniku

wykonane wszystkie zadania

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach (do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

brak podręcznika

3. Odpowiedzi ustne

wiadomości zawarte w podręczniku

wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

używanie prawidłowych pojęć

wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

wyuczone na pamięć wiadomości

uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

potrzebna pomoc nauczyciela

wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

odpowiedź niestaranna

częste pytania naprowadzające

słabe wiązanie faktów i wiadomości

chaos myślowy i słowny

odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomocniczych

brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych

4. Aktywność

uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowany do lekcji

często zgłasza się do odpowiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

mało aktywny na lekcjach

niechętny udział w lekcji

lekceważący stosunek do przedmiotu.

5. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

wielokrotnie pomaga w różnych pracach

pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, wykazuje dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

przejawia postawę apostolską

niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

I. Zdobywam świętość

wymienia najważniejsze przymioty Boga (A.5.2): miłość i miłosierdzie,

wymienia sposoby przeżywania miłości (C.10.3),

definiuje pojęcie „łaska Boża”,

wyjaśnia, że wiara jest łaską – darem otrzymanym od Boga (A.3.1),

wymienia warunki i sposoby przyjęcia przez człowieka łaski Bożej,

wyjaśnia pojęcie: błogosławieństwa (A.10.1),

wymienia osoby, które dawały świadectwo życia duchem ośmiu błogosławieństw.

charakteryzuje rolę Maryi w dziele zbawczym (A.13.11) podczas wesela w Kanie Galilejskiej,

wymienia miejsca objawień Matki Bożej,

podaje powody, dla których przesłanie fatimskie jest nadal aktualne,

uzasadnia związek modlitwy różańcowej z życiem chrześcijanina (D.5.3).

wskazuje na sposoby odkrywania powołania w świetle wezwania Bożego (C.10.5),

opisuje przejawy miłości Boga do człowieka (A.5.3),

wskazuje na ciągłość działania Boga w dziejach świata i każdego człowieka (E.3.1),

uzasadnia, dlaczego nie można się zatrzymać w dążeniu do świętości.

przedstawia nauczanie Jezusa zawarte w Kazaniu na górze (A.13.8),

interpretuje przykazanie miłości Boga i bliźniego w świetle Nowego przykazania (C.10.1),

uzasadnia znaczenie błogosławieństw w drodze do zbawienia (C.9.4),

uzasadnia wartość błogosławieństw w życiu osobistym i społecznym (C.9.3).

wymienia etapy życia Jezusa w dążeniu do zbawienia człowieka,

podaje przyczyny, dla których bogaty młodzieniec nie potrafił zrealizować planu przemiany swojego życia,

wyjaśnia prawdę wiary o konieczności łaski Bożej do zbawienia,

charakteryzuje, na czym polega współpraca człowieka z łaską Bożą,

wyjaśnia, na czym polega świętość życia według ośmiu błogosławieństw,

przytacza najważniejsze przesłania objawień fatimskich,

uzasadnia, dlaczego chrześcijanin powinien modlić się o dobro dla świata,

uzasadnia, dlaczego pokój na świecie jest uzależniony od więzi człowieka z Bogiem.

interpretuje tekst biblijny o miłości Boga do człowieka jeszcze przed jego narodzeniem,

interpretuje perykopę o bogatym młodzieńcu,

uzasadnia, że życie według ośmiu błogosławieństw jest realizacją nowego przykazania miłości,

wyjaśnia teksty objawień fatimskich w kontekście troski Maryi o świat.

charakteryzuje działanie Jezusa jako konsekwentne realizowanie planu zbawienia świata,

wyjaśnia, dlaczego chrześcijanin jest odpowiedzialny za wiarę innych.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

II. Pismo Święte w życiu chrześcijanina

wymienia sposoby Bożego objawienia: w słowie Bożym (A.5.1),

wyjaśnia, dlaczego należy przyjąć miłość Jezusa i odpowiedzieć na nią,

podaje prawdę, że w Biblii Bóg kieruje swoje słowa do wszystkich ludzi i do każdego człowieka indywidualnie,

wskazuje osoby żyjące modlitwą (D.2.1), które spotkały Boga przez czytanie Biblii,

charakteryzuje najważniejsze wspólnoty w życiu człowieka (E.1.1): Kościół jako wspólnotę wspólnot,

wyjaśnia, że przykazania są drogowskazami w życiu (C.1.3),

identyfikuje autorów poznanych modlitw starotestamentalnych (D.2.2) – Mojżesz,

wymienia z pamięci przykazania Boże (C.1.1).

opisuje skutki pójścia za Jezusem,

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z życiem chrześcijanina (A.10.5),

podaje zasady indywidualnej lektury Pisma Świętego i uzasadnia jej wartość (A.10.7),

uzasadnia, że Biblia jest księgą ponadczasową.

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu Kościoła (E.1.2), na przykładzie biblijnego spotkania w ramach wybranej wspólnoty,

wyjaśnia związek życia chrześcijanina z rozważanym we wspólnocie lub indywidualnie słowem Bożym,

przytacza wątki, tematy i postaci z Nowego Testamentu obecne w literaturze pięknej (A.13.19),

uzasadnia, że postać Jezusa Chrystusa najczęściej inspiruje twórców literatury.

uzasadnia potrzebę modlitwy do Ducha Świętego przy czytaniu Biblii,

czyta tekst biblijny ze zrozumieniem i stawia pytania do przeczytanego tekstu,

podaje przykłady wspólnotowej lektury Pisma Świętego,

wyjaśnia, na czym polega modlitewna i medytacyjna lektura Pisma Świętego,

wymienia tytuły przynajmniej kilku utworów literackich nawiązujących do Biblii,

opowiada historię przekazania Mojżeszowi tablic Dekalogu,

wyjaśnia treść wprowadzenia do Dekalogu „Ja jestem Pan, Bóg twój…”.

przedstawia, na czym polegała przemiana życia wybranych postaci biblijnych (św. Piotr, św. Maria Magdalena, św. Tomasz, uczniowie z Emaus),

analizuje tekst przypowieści o miłosiernym ojcu według metody pięciu palców.

prezentuje przesłanie wybranego utworu inspirowanego Pismem Świętym.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

III. Historia zbawienia: apostołowie i ich następcy

podaje znaczenie słowa „apostoł”,

podaje, że papież i biskupi są następcami apostołów,

przedstawia biblijne przykłady osób powoływanych przez Boga oraz ich zadania (A.11.4) – św. Piotr,

wymienia stopnie hierarchii w Kościele,

podaje imiona i nazwiska biskupów swojej diecezji oraz kapłanów z parafii,

wyjaśnia znaczenie imienia Piotr.

definiuje pojęcie „dogmat” (E.2.8),

wymienia poszczególne prawdy wiary zawarte w Credo,

wyjaśnia, co to znaczy, że Kościół jest wspólnotą (E.2.3),

wymienia podstawowe prawdy o Kościele,

wymienia przymioty Kościoła katolickiego (E.2.4): jeden, święty, powszechny i apostolski,

wyjaśnia nazwę „hierarchiczna struktura Kościoła”,

wymienia posługi kapłana oraz funkcje, jakie mogą pełnić w Kościele ludzie świeccy,

wymienia zadania w zgromadzeniu liturgicznym (B.1.3),

przedstawia, na czym polega uczestnictwo w życiu różnych wspólnot Kościoła, grupy koleżeńskiej (E.1.2),

planuje pozytywne aktywności życiowe, np. harcerstwo, działalność społeczna (C.8.3),

podaje możliwości włączenia się w życie wspólnoty diecezjalnej i parafialnej (E.2.12).

na podstawie tekstów biblijnych omawia etapy powstawania Kościoła (E.2.1),

wyjaśnia pojęcia: papież, prymat papieża, Namiestnik Chrystusa (E.2.8),

podaje przykłady wpływu chrześcijaństwa na dzieje ludzkości (A.13.18),

w oparciu o teksty biblijne opisuje misyjną działalność Kościoła (F.1.2),

omawia przykłady działalności misyjnej (F.1.3),

uzasadnia potrzebę wspierania misji,

wyjaśnia poszczególne artykuły Credo (A.4.1),

charakteryzuje najważniejsze obrazy biblijne Kościoła (E.2.2),

zestawia teksty biblijne z podstawowymi prawdami wiary Kościoła (A.13.17),

wyjaśnia przymioty Kościoła katolickiego (E.2.4),

interpretuje tekst biblijny: Ef 2,19-22,

wyjaśnia pojęcia: Stolica Apostolska, kuria rzymska, nuncjusz, konferencja episkopatu, synod biskupów, metropolia, diecezja, biskup, parafia, proboszcz (E.2.8), Watykan (E.3.8),

opisuje hierarchiczny ustrój Kościoła (E.2.7),

wyjaśnia zadania świeckich w realizowaniu misji królewskiej, kapłańskiej i prorockiej,

opisuje możliwości i podaje przykłady apostolstwa w Kościele (F.2.1).

wymienia dostępne mu sposoby apostołowania,

wyjaśnia, że w Kościół współczesny kontynuuje posłanie apostołów na cały świat,

opowiada o powierzeniu Piotrowi władzy w Kościele,

omawia powołanie i nawrócenie Szawła,

podaje prawdę, że Kościół jest wspólnotą zbawienia o hierarchicznej strukturze władzy,

określa zadania wierzących we wspólnocie Kościoła,

podaje przykłady intencji w potrzebach osób należących do Kościoła,

wymienia zadania, jakie Bóg powierzył hierarchom Kościoła,

wskazuje, że celem posługi kapłana i apostolstwa świeckich jest zbawienie własne i pomoc w zbawieniu innych ludzi,

wymienia grupy, ruchy i wspólnoty działające na terenie parafii.

charakteryzuje rolę Jezusa w powstaniu Kościoła,

wyjaśnia znaczenie symboli związanych z władzą w Kościele.

charakteryzuje działalność apostolską św. Pawła,

wskazuje sposoby naśladowania apostoła,

uzasadnia, dlaczego każdy katolik jest odpowiedzialny za Kościół,

wyjaśnia, czego dotyczy nieomylność papieża i kolegium biskupów,

charakteryzuje wzajemne relacje członków Kościoła,

charakteryzuje działalność wybranych grup.

uzasadnia, że władza w Kościele oznacza służbę wspólnocie wierzących,

wyjaśnia, co to znaczy dobrze realizować swoje powołanie,

graficznie lub opisowo charakteryzuje wskazane teksty z KKK,

uzasadnia potrzebę i wartość przynależności do rówieśniczych grup o charakterze religijnym.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

IV. Spotkanie z Jezusem w sakramentach: bierzmowanie

wyjaśnia, czym jest sakrament bierzmowania (B.5.1),

omawia znaczenie sakramentu bierzmowania dla życia chrześcijanina (B.5.4),

rozpoznaje znaki, symbole i gesty liturgiczne sakramentu bierzmowania oraz właściwie je interpretuje (B.1.4),

opisuje i wyjaśnia obrzędy bierzmowania (B.5.2).

wymienia dary Ducha Świętego (A.14.2; B.5.5),

omawia owoce działania Ducha Świętego (A.14.3),

wymienia grzechy przeciwko Duchowi Świętemu (A.15.1),

wyjaśnia, dlaczego grzechy przeciw Duchowi Świętemu zamykają drogę do nieba.

podaje prawdę, że przebaczenie i pojednanie prowadzi do doświadczenia miłości,

podaje prawdę o miłości Boga, który szuka człowieka.

w oparciu o odpowiednie teksty biblijne (J 14,26; J 16,13-15; Dz 1,8) omawia rolę Ducha Świętego w swoim życiu,

podaje właściwe motywy przyjęcia sakramentu bierzmowania jako dopełnienia chrztu (B.5.6),

przytacza i interpretuje wybrane teksty biblijne, liturgiczne oraz nauczania Kościoła na temat sakramentu bierzmowania (B.3.2),

omawia dary Ducha Świętego i wyjaśnia ich znaczenie (A.14.2; B.5.5),

uzasadnia konieczność formacji chrześcijańskiej (B.5.7) przez współpracę z Duchem Świętym w rozwijaniu Jego darów,

opisuje naturę, sposób obecności i działania Ducha Świętego w Kościele oraz w życiu chrześcijanina w oparciu o teksty biblijne i nauczanie Kościoła (A.14.1),

przedstawia istotę, skutki i konsekwencje egzystencjalne bierzmowania (B.5.3),

wyjaśnia pojęcie grzechu przeciwko Duchowi Świętemu (A.15.1),

wskazuje przyczyny zła (A.7.2) i przedstawia skutki grzechu (A.7.4),

przedstawia konsekwencje wynikające z sakramentów (B.3.3) pokuty i pojednania oraz Eucharystii,

omawia rolę sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii w życiu moralnym chrześcijanina (B.7.5; B.6.4).

wskazuje sfery życia, w których należy podjąć pracę nad sobą, by dobrze się przygotować do sakramentu bierzmowania,

podaje, kto i w jaki sposób udziela sakramentu bierzmowania,

wyjaśnia nazwę „bierzmowanie”,

wymienia warunki otrzymania Ducha Świętego,

podaje przykłady trudności dotyczących wiary,

wyjaśnia, że owocem dojrzałego chrześcijaństwa jest systematyczne przyjmowanie sakramentów i udział w niedzielnej Mszy Świętej,

wyjaśnia, jaki zachodzi związek między sakramentem pokuty i pojednania a Eucharystią.

interpretuje wybrane teksty liturgiczne odnoszące się do bierzmowania,

wyjaśnia, że pod widzialnym znakiem dokonuje się niewidzialna rzeczywistość,

wyjaśnia wartość sakramentu bierzmowania,

wyjaśnia słowa Jezusa z Ewangelii Mk 3,28-29.

wyjaśnia zależność owocu od przyjęcia darów Ducha Świętego,

interpretuje tekst Dz 8,14-24,

wyjaśnia, dlaczego Eucharystia oraz sakrament pokuty i pojednania stanowią czytelny znak miłości Jezusa do człowieka.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

V. Mój rozwój

wymienia wartości nadające sens ludzkiemu życiu (A.1.3),

podaje przykłady osób, które pracą na sobą zmieniły swoje życie,

wymienia, jakie wymagania (wartości) chciałby postawić wobec samego siebie,

definiuje pojęcia: pokora, pycha,

podaje biblijne przykłady pokory i pychy,

wymienia prośby zawarte w Modlitwie Pańskiej,

podaje przykłady pozytywnego i negatywnego wpływu rówieśników na życie,

wyjaśnia, na czym polega kultura bycia w szkole, parafii, grupie rówieśniczej (E.1.5),

omawia, jak pracować nad rozwojem emocjonalnym (E.1.4),

uzasadnia potrzebę konfrontacji własnego obrazu siebie z opiniami innych,

wyjaśnia różnice między dobrem a złem w konkretnych sytuacjach moralnych (C.1.3),

uzasadnia, że życie chrześcijanina jest odpowiedzią na wezwanie Boże (C.2.4),

wymienia grupy ludzi wykluczonych społecznie,

wskazuje sposoby pomocy rodzinom w trudnej sytuacji życiowej (C.5.6).

podaje zasady i uzasadnia motywację przy dokonywaniu wyborów (C.2.3),

uzasadnia, że warto przyjąć cierpienie, by osiągnąć cel wyższy,

omawia, jak pracować nad własnym rozwojem emocjonalnym (E.1.4),

omawia rolę pokory i złe skutki pychy w odniesieniu do relacji Bóg – człowiek (C.3.4) oraz relacji z samym sobą i innymi ludźmi,

odczytuje przesłanie wypływające z wezwań Modlitwy Pańskiej (D.3.1),

omawia Modlitwę Pańską jako program życia chrześcijańskiego (D.3.2),

definiuje pojęcia: wychowanie, samowychowanie,

charakteryzuje przemiany w okresie dojrzewania (C.5.8),

podaje hierarchię wartości wynikających z wiary (C.2.2),

uzasadnia, że nastolatek powinien budować nową wizję obrazu Boga i relacji z Nim,

omawia, jak pracować nad własnym rozwojem społecznym (E.1.4),

uzasadnia konieczność uznawania określonych autorytetów,

charakteryzuje powody krytyki i odrzucania autorytetów,

podaje przykłady bezinteresownej troski o ludzi w potrzebie: samotnych, uzależnionych, bezradnych, wykluczonych społecznie (F.2.3).

wyjaśnia, na czym polega samowychowanie,

wskazuje i charakteryzuje sposoby kształtowania postawy pokory i wyzwalania się z pychy,

uzasadnia potrzebę systematycznej modlitwy,

formułuje własną modlitwę, wzorując się na Modlitwie Pańskiej,

uzasadnia, co w procesie samowychowania prowadzi do Chrystusa, a co od Niego oddala.

określa różne sposoby postrzegania relacji z Bogiem i innymi w zależności od wieku (1 Kor 13,11),

podaje przykłady sytuacji, w których należy wypowiedzieć słowa krytyki,

określa, czym różni się krytyka od krytykanctwa,

podaje przykłady autorytetów związanych z pełnieniem jakiejś funkcji czy roli społecznej,

formułuje kryteria uznania kogoś za autorytet,

podaje najczęstsze przyczyny wykluczeń,

charakteryzuje potrzeby człowieka, który przestał sobie radzić w życiu.

określa, że rozwój osobowy człowieka uzależniony jest od chęci pracy nad sobą,

interpretuje teksty biblijne o pokorze i pysze (Łk 18,10-14; J 13,5.16; Rz 12,16),

wyjaśnia, czemu służy wychowanie, do czego zmierza, kto uczestniczy w tym procesie, kto nim kieruje i od czego zależy efekt wychowawczy,

uzasadnia, że wraz z dorastaniem powinna dokonywać się zmiana relacji z ludźmi,

charakteryzuje zasady wypowiadania opinii o ludziach i przyjmowania wypowiedzi na swój temat.

charakteryzuje sposób wyrażania krytycznych uwag,

uzasadnia, że pracą w wybranym przez siebie zawodzie może służyć innym,

uzasadnia chrześcijańską powinność zajęcia się ludźmi wykluczonymi.

podaje owoce wytrwałości w stawianiu sobie wymagań (osiągnięcie celu),

uzasadnia, że bliskość Boga i wartości chrześcijańskie najpełniej rozwijają człowieka,

uzasadnia potrzebę krytycznych wypowiedzi,

opracowuje program pomocy konkretnej grupie ludzi lub konkretnemu człowiekowi.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Kościół w świecie

podaje, co pomaga stawać się prawdziwym chrześcijaninem,

wyjaśnia i uzasadnia konieczność łaski Bożej do zbawienia,

wymienia największe Kościoły chrześcijańskie (E.2.5),

definiuje pojęcia: katolik, prawosławny, protestant,

omawia podstawowe zasady życia społecznego,

wykazuje, że Bóg jest dawcą zarówno wiary, jak i rozumu,

podaje przykłady wykorzystania osiągnięć nauki skierowanych przeciw dobru.

wymienia różne formy życia poświęconego Bogu,

omawia przykłady działalności misyjnej, zaangażowanie osób duchownych i świeckich (F.1.3),

wyjaśnia pojęcia: religia monoteistyczna i politeistyczna,

wymienia główne religie monoteistyczne i politeistyczne w świecie: chrześcijaństwo, judaizm, islam, buddyzm, hinduizm (F.3.3),

wyjaśnia, co znaczy powszechność zbawienia (F.3.4),

wymienia kręgi przynależności do Kościoła Chrystusowego i przyporządkowania do Ludu Bożego (F.3.5),

wyjaśnia, na czym polega rola Kościoła w zbawianiu człowieka (E.2.10),

wyjaśnia pojęcie: ekumenizm w kontekście rozumienia katolickiego wyznania wiary (E.2.6),

wymienia przyczyny podziału i podstawy jedności chrześcijan,

wskazuje działania na rzecz jedności Kościoła (E.5.10),

omawia historię ruchu ekumenicznego i wskazuje jego perspektywy.

definiuje pojęcia: „katolicka nauka społeczna” oraz „grzech społeczny”,

omawia indywidualne i społeczne aspekty niesprawiedliwości w rozdziale dóbr (C.7.6),

omawia w kontekście rewolucji przemysłowej, czym zajmuje się katolicka nauka społeczna (E.3.9).

wskazuje na źródła wiedzy na temat istnienia Boga (A.2.4),

wskazuje relacje między wiarą i wiedzą (A.2.1) na podst. nauczania Soboru Watykańskiego I,

podaje argumenty za niesprzecznością wiary i wiedzy (A.2.2),

omawia działalność Kościoła w XVI i XVII w. na przykładzie św. Franciszka Ksawerego (E.3.5),

przedstawia rolę zakonów w dziejach starożytnej i średniowiecznej Europy: benedyktyni, franciszkanie i dominikanie (E.3.3),

wskazuje miejsce Pisma Świętego w życiu chrześcijanina,

wymienia najbardziej znanych przedstawicieli ruchu ekumenicznego,

podaje datę tygodnia modlitw o jedność,

wymienia encykliki społeczne, podaje ich autorów i określa tematykę,

wyjaśnia, że „dobro wspólne zostaje urzeczywistnione tam, gdzie zachowywane są prawa człowieka”.

podaje argumenty, że człowiek może poznać Boga za pomocą rozumu,

uzasadnia, że badania naukowe zajmują się pochodzeniem ciała ludzkiego, a wiara pochodzeniem człowieka (Darwin),

wskazuje terytorialny zasięg katolickich misji,

opisuje charakter pracy misyjnej,

wyjaśnia różnicę między wyznaniami chrześcijańskimi a religiami niechrześcijańskimi (F.3.2),

wskazuje na różnice i podobieństwa między judaizmem a chrześcijaństwem (A.12.2),

charakteryzuje kręgi przynależności do Kościoła,

charakteryzuje podobieństwa i różnice między poszczególnymi wyznaniami (katolicyzm, prawosławie, protestantyzm, anglikanizm, starokatolicyzm),

uzasadnia pozytywny wpływ katolickiej nauki społecznej na rozwój społeczny, polityczny i gospodarczy państwa,

interpretuje słowa Chrystusa i Kościoła wzywające do życia konsekrowanego,

charakteryzuje rozwój misji katolickich na różnych kontynentach,

podaje czas ich powstania, podstawowe założenia i terytorium występowania,

uzasadnia potrzebę identyfikacji z własnym wyznaniem,

wyjaśnia i uzasadnia pojęcia interkomunii, sukcesji apostolskiej.

określa związek katolickiej nauki społecznej z Ewangelią,

wyjaśnia, że myśl o wzajemnym przenikaniu się wiary i rozumu jest obecna w nauczaniu Soboru Watykańskiego I, a także w encyklice „Fides et ratio”,

omawia rozwój życia zakonnego w dziejach chrześcijaństwa (Benedyktyni, zakony: kanonickie, rycerskie, żebracze, kleryckie – Jezuici),

ukazuje specyfikę i wartość chrześcijaństwa wobec innych religii (F.3.7),

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VI. Kościół w świecie

określa pojęcie terroryzmu oraz organizacji i ataków terrorystycznych,

uzasadnia różnicę między Chrystusem a innymi osobami mającymi wpływ na dzieje ludzkości (A.13.4),

przedstawia konsekwencje dobra i zła (C.1.4),

wskazuje przyczyny nieszczęść i zła: zbrodnie, wojny, przemoc itp. (C.1.5),

definiuje, co to jest sekta,

wymienia niebezpieczeństwa, jakie niosą ze sobą sekty,

wymienia wartości, którymi powinien kierować się chrześcijanin,

wyjaśnia, w jaki sposób młody człowiek powinien świadczyć o Chrystusie.

wyjaśnia, na czym polega misyjna natura Kościoła (F.1.1),

opowiada o roli założonych wspólnot przez: Benedykta, Franciszka z Asyżu, Dominika, Ignacego Loyoli (E.4.2),

w oparciu o teksty biblijne i nauczanie Kościoła opisuje jego misyjną działalność (F.1.2),

omawia ogólnie zjawisko religii (F.3.1),

wskazuje działania na rzecz tolerancji religijnej (E.5.10),

podaje, kiedy w Kościele obchodzimy Dzień Judaizmu (A.12.4),

rozpoznaje i wskazuje mechanizmy manipulacji w relacjach osobowych i w mediach (C.7.4),

uzasadnia konieczność poznania pełnych okoliczności zaistniałych faktów, by móc je prawidłowo ocenić,

wymienia sposoby przeciwdziałania złu (C.1.8), podając przykłady skuteczności walki metodami pokojowymi,

podaje objawy uzależnienia się od sekty,

uzasadnia właściwą postawę chrześcijanina wobec sekt (F.3.8),

definiuje pojęcie totalitaryzmu i podaje przykłady systemów totalitarnych,

uzasadnia, że zło jest konsekwencją odrzucenia Boga (C.1.2),

opowiada o roli Kościoła w czasach totalitaryzmów: hitlerowskiego i bolszewickiego (E.3.10),

wymienia prawa i wolności, których naruszenie może prowadzić do totalitarnego zniewolenia.

podaje przykłady powtarzanych często opinii na temat wydarzeń i ludzi związanych z Kościołem,

wymienia zasady moralne, jakie są łamane w przygotowaniu i przeprowadzaniu ataków terrorystycznych,

uzasadnia, że nawet dla słusznych dążeń nie wolno posługiwać się zbrodniczymi metodami, wymierzonymi w niewinnych ludzi,

określa szkodliwość działania sekt,

podaje sposoby obrony przed werbowaniem do sekty,

potrafi rozpoznać, że ktoś przystał do sekty,

wyjaśnia pojęcia: fanatyzm religijny, obojętność religijna,

uzasadnia, że zarówno fanatyzm, jak i obojętność religijna są sprzeczne z postawą autentycznej religijności.

wyjaśnia okoliczności tworzenia i cel rozpowszechniania krzywdzących opinii i stereotypów,

wymienia wybrane postacie historyczne i określa ich wpływ na historię,

wyjaśnia, dlaczego każdy z systemów totalitarnych sprzeciwia się swobodnemu wyznawaniu wiary,

uzasadnia konieczność respektowania prawa do kontrolowania poczynań władzy państwowej i do nieskrępowanego wypowiadania krytyki pod jej adresem.

poszukuje obiektywnych źródeł wiedzy na temat nagłaśnianych zdarzeń.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VII. Przewodnicy w drodze do szczęścia

definiuje pojęcie „ekologia”,

wyjaśnia, że przyroda jest darem Boga,

wskazuje najważniejsze fakty z życia świętych (E.4.1) – św. Franciszek z Asyżu,

prezentuje nauczanie Kościoła dotyczące ekologii (C.7.7),

wykazuje aktualność myśli św. Franciszka (E.4.2),

określa, czym jest modlitwa (D.1.1),

podaje przykłady modlitwy znanych ludzi (D.2.3),

wymienia najważniejsze trudności w modlitwie (D.4.1),

wymienia najważniejsze wydarzenia z życia św. Teresy z Kalkuty,

podaje przykłady bezinteresownej troski o ludzi w potrzebie (F.2.3),

wskazuje najważniejsze fakty z życia świętych papieży XX w. (E.4.1), wymienia i opisuje uroczystości i maryjne (B.2.2) – Wniebowzięcia NMP,

wyjaśnia ludową nazwę uroczystości Matki Bożej Zielnej.

podaje przykłady świadków wiary w konkretnych sytuacjach życiowych (E.1.8),

przedstawia sposoby przezwyciężania trudności w modlitwie (D.4.2),

wyjaśnia pojęcie miłosierdzia Bożego i wiąże je ze sprawiedliwością, powołując się na przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (A.13.13),

wyjaśnia, dlaczego św. Jan XXIII został nazwany papieżem pokoju, a  św. Paweł VI papieżem dialogu,

charakteryzuje apostolską papieża Jana Pawła II jako Pielgrzyma i patrona rodzin,

wyjaśnia dogmat o wniebowzięciu NMP (A.13.12) i podaje datę ogłoszenia,

charakteryzuje istotę kultu Maryi (B.2.4).

wyjaśnia, na czym polega odpowiedzialność za środowisko,

charakteryzuje stosunek współczesnych ludzi do przyrody i porównuje go z nauką przekazaną przez św. Franciszka,

podaje przykłady ludzi, którzy swoje życie opierali na modlitwie,

uzasadnia, dlaczego warto dobrze się modlić.

opisuje formy działalności matki Teresy i jej zgromadzenia,

podaje, że św. Jan Paweł II powierzył Maryi siebie i swoją posługę papieską,

wyjaśnia znaczenie zawołania papieskiego Jana Pawła II „Totus Tuus”,

określa cel błogosławienia kwiatów i ziół,

wyjaśnia, dlaczego pielgrzymki zmierzają na Jasną Górę na uroczystość Wniebowzięcia.

wykazuje związek między mądrym korzystaniem z darów przyrody, a zdrowiem i szczęściem człowieka,

charakteryzuje znaczenie modlitwy w życiu wybranych postaci (św. o. Pio, bł. Carlo Acutis, Marta Robin),

omawia najważniejsze wydarzenia z pontyfikatów Jana XXIII, Pawła VI i Jana Pawła II.

określa wartość osobistej modlitwy w kształtowaniu wrażliwości na potrzeby innych ludzi,

wyjaśnia motywację ludzi pielgrzymujących do grobów świętych papieży.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

wymienia i opisuje uroczystości (B.2.2) – Wszystkich Świętych,

pamięta najważniejsze wydarzenia z życia swojego patrona,

wyjaśnia, na czym polega naśladowania swojego patrona,

wymienia trzy rzeczywistości Kościoła (pielgrzymujący, cierpiący i chwalebny),

 wskazuje miejsce Adwentu na schemacie roku liturgicznego i omawia jego znaczenie,

wymienia tradycje i symbole adwentowe,

podaje przykłady pieśni adwentowych,

zestawia wydarzenia biblijne ze zwyczajami religijnymi (A.10.6),

wskazuje na skutki wynikające z Wcielenia dla życia chrześcijanina (A.13.10),

wymienia, co może być darem współczesnego człowieka dla Jezusa,

przedstawia okres Wielkiego Postu jako czas pokuty i nawrócenia,

wskazuje, że konsekwencją nawrócenia są dobre czyny,

podaje przykłady wstawiennictwa świętych i wyjaśnia, na czym ono polega,

wykazuje związek między wiarą w czyściec i miłosierdziem Bożym (A.8.5),

wyjaśnia katolickie spojrzenie na śmierć człowieka i sens wiary w czyściec (A.8.3),

wyjaśnia nauczanie Kościoła o odpustach (A.8.4),

wyjaśnia, że Słowo Boże – Jezus stał się człowiekiem, by wypełnić Boży plan zbawienia,

wyjaśnia, że narodzenie Jezusa rozpoczyna wypełnienie protoewangelii,

uzasadnia, dlaczego Bóg pełen mocy stał się słabym dzieckiem,

definiuje pojęcie „Objawienie Pańskie”,

podaje, że 6 stycznia Kościół w Polsce obchodzi Dzień Pomocy Misjom,

ukazuje związek wydarzeń biblijnych z rokiem liturgicznym, prawdami wiary i moralności chrześcijańskiej oraz życiem chrześcijanina (A.10.5),

przytacza biblijne relacje o chrystofaniach (A.6.1) – spotkanie z Marią Magdaleną,

wyodrębnia i wyjaśnia słowa Credo odnoszące się do zmartwychwstania Chrystusa (A.4.1) i życia wiecznego ludzi,

podaje naukę Kościoła na temat komunii ze świętymi,

wyjaśnia znaczenie słów św. Teresy od Dzieciątka Jezus: „Przejdę do mojego nieba, by czynić dobro na ziemi”.

wyjaśnia sens i znaczenie tradycji i symboli adwentowych,

podaje prawdę, że biblijne określenie „Słowo” odnosi się do Syna Bożego,

ukazuje mędrców jako przedstawicieli wszystkich ludzi,

wyjaśnia symboliczne znaczenie darów ofiarowanych Jezusowi przez mędrców,

uzasadnia, że najlepszym darem dla Jezusa są dobre uczynki,

wyjaśnia właściwe znaczenie dobrych uczynków (post, modlitwa, jałmużna),

definiuje pojęcie „nowe życie w Chrystusie”,

określa trzy rzeczywistości Kościoła (pielgrzymujący, cierpiący i chwalebny),

interpretuje teksty biblijne zapowiadające przyjście Zbawiciela.

określa przesłanie tekstu biblijnego J 1,1-14,

na podstawie tekstu biblijnego (Łk 15,11-33) określa, na czym polega istota nawrócenia,

interpretuje perykopę o zmartwychwstaniu Chrystusa (J 20,11-18),

wyjaśnia znaczenie Eucharystii dla budowania jedności Kościoła w wymiarze doczesnym i wiecznym,

interpretuje fragmenty prefacji o Bożym Narodzeniu.

Dział

OCENA

dopuszczająca

dostateczna

dobra

bardzo dobra

celująca

VIII. Wydarzenia zbawcze

omawia znaczenie przykazań kościelnych (E.2.11): drugiego, trzeciego, i czwartego i wyjaśnia obowiązki wynikające z nich,

podaje, że chrzest rozpoczyna nowe życie w Chrystusie,

podaje prawdę, że misją Kościoła jest zbawienie wszystkich ludzi,

wskazuje, że każdy chrześcijanin jest odpowiedzialny za głoszenie innym wiary.

przedstawia konsekwencje wiary w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jako uzasadnienie nadziei chrześcijańskiej (A.6.3),

uzasadnia wartość świadectwa wiary w różnych sytuacjach życiowych (E.1.7),

opisuje możliwości i podaje przykłady apostolstwa w różnych środowiskach rówieśniczych i na portalach społecznościowych (F.2.1),

podaje przykłady ludzi zaangażowanych w apostolstwo (F.2.4), charakteryzując wybrane inicjatywy ewangelizacyjne.

wyjaśnia prawdę, że zmartwychwstanie Jezusa otwiera nam drogę do nowego życia i jest zapowiedzią naszego zmartwychwstania.

uzasadnia, dlaczego do ewangelizacji warto wykorzystywać nowoczesne środki komunikacji.

wyjaśnia, że od dnia Pięćdziesiątnicy Duch Święty pobudza serca ludzi, aby z wiarą głosili Ewangelię tym, którzy jej nie słyszeli.

wyjaśnia, że wielu ochrzczonych osłabło w wierze i potrzebuje ponownej ewangelizacji.